Dit weekend de Fundamenten gelezen. Was de mooie vormgegeven kaft al een paar keer tegengekomen en had een dik boek verwacht maar het betrof een bundel van drie mooi geschreven lichtwoedende essays rond corona en klimaatverandering.
Nasr verwijst daarin naar een onderzoek van ABN-Amro samen met Ipsos van mei vorig jaar. Daaruit blijkt dat 3/4 van de geënquêteerden bereid is minder te gaan vliegen. Ramsey Nasr concludeert uit dit en ander onderzoek dat de middenmoot (zeg maar de grote groep mensen tussen donker groen en pikzwart fossiel) bereid is in te boeten op persoonlijk geluk en persoonlijke vrijheid als dat ons allen uiteindelijk helpt. Dat zou de politiek toch moet moeten geven om grootste stappen te zetten. Temeer daar Nasr elders in het boek ook aangeeft dat het loslaten van groei geen lagere levensstandaard betekent, het is geen terugval. Verworvenheden kunnen blijven bestaan zonder het waanbeeld van oneindige groei en rendement waarmee we zijn grootgebracht.
Nasr schrijft ook over de hoge score van Costa Rica op de World Hapiness Index. Daar heb ik zelf ook al eens over geschreven, maar hij doet het mooier. In de top 25 van de gelukkigste landen is Costa Rica het land met het laagste BNP. Klaarblijkelijk slaagt Costa Rica erin per verdiende euro (of peso :-)) veel geluk te generen. Dat is natuurlijk een mooie onderstreping van zijn betoog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten