Zelf ben ik tot op zekere hoogte wel een liefhebber van productiviteitsverhogende zelfhulpboeken. Naast Grip en Great at Work ben ik een adept van Davis Allen 'Getting Things Done'. Er is ook wel sprake van een haat-liefdeverhouding omdat dit soort boeken door beperkingen in je (mijn) persoonlijkheid maar een beperkte doorwerking hebben. In de heerlijke long listening podcast Parel Radio wordt het gevoel dat je binnensluipt nadat je zo'n boek hebt doorgelezen, treffend 'cruel optimism' genoemd. Desalniettemin vind ik het een edele van werkmoraal vervulde plicht om kritisch te blijven kijken naar je eigen productiviteit. Als je geen trek hebt hier in mee te gaan (en anders ook) is een goede zaak het essay The Rise and Fall of Getting Things Done te lezen. De auteur Carl Newport is zelf ook een schrijver over productiviteit maar lijkt tot in keer gekomen te zijn. Vooral zelf even lezen maar waar het omgaat is dat de productiviteit van de kenniswerker tot op heden als een louter individuele zaak en verantwoordelijkheid wordt gezien. Dit terwijl we elkaar intercollegiaal de halve dag met email en vergaderingen van het werk afhouden. Volgens de nieuwe Newport moet productiviteit ook een verantwoordelijkheid van de organisatie zijn. Hij heeft ook wat ideeën over hoe dat zou moeten, maar geeft eerlijk toe dat hij daar nog niet helemaal uitkomt. heerlijk leesvoer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten