Econoom Paul de Grauwe en de ongelijkheid

Van de week was econoom Paul de Grauwe te gast in het Vlaamse praatprogramma Nachtwacht. Niet één maar twee keer eerder schreef ik over de Grauwe. In zijn boek De limieten van de markt geeft hij aan dat het kapitalisme tegen zichzelf beschermd moet worden, omdat het anders stuk loopt op milieu of revolutie-opwekkende ongelijkheid. Zelf dacht hij dat milieu eerst aan de beurt was, maar in Nachtwacht gaat het juist om de ongelijkheid. Daarin betoogt hij - de Brexit, Trump en gele hesjes aanhalende - dat inkomstenbelastingen op hoge salarissen omhoog moet. Dat vindt hij - als liberaal pur sang - overigens ook voor de erfbelasting. Zijn tegenstander aan tafel (op plek nummer 20 van de rijkste Belgen) bakte er weinig van op het gebied van de tegenargumenten en kwam niet verder dan dat hogere salarissen voor de armen inderdaad nodig zijn en dat die betaald moeten worden uit bezuinigingen op de overheid. Over ongelijkheid gesproken....in de El Pais een flink stuk over het OECD rapport A Broken Social Elevator?How to Promote Social Mobility waarin schande wordt gesproken over de ranking van Spanje. Nou gelukkig voor de Spanjaarden....er is een land dat nog slechter scoort op sticky floors (mate waarin mensen die weinig verdienen, weinig blijven verdienen) en het omgekeerde fenomeen sticky ceilings.