Geld maakt gelukkig, maar maakt geld ook ongelukkig?

Bij het Hannah Arendt-podium sprak Martin van der Gaag over zijn boek De luxe van genoeg. Interessant en blijmoedig verhaal over gelukkig zijn met minder geld en minder consumeren. Zeg maar de Wrekkenkrant maar dan in een modern jasje. Maarten liet een plaatje zien uit het boek Your money or your live dat een modelcurve laat zien waarin mensen boven een bepaald consumptieniveau (of inkomen) juist weer minder gelukkig worden. Best leuk zo´n modelcurve voor believers in consuminderen, maar klopt het ook ? In een veel geciteerde studie van de grote Kahneman uit 2010 wordt dit verband namelijk niet gevonden; de curve vlakt af maar loopt na het bereiken van een geluksmaximum bij toen 75000 dollar gewoon netjes horizontaal door (daarbij werd wel onderscheid gemaakt in twee vormen van geluk, maar die laat ik hier even voor wat ze zijn) . In 2013 werd dit nog eens bevestigd maar in 2018 laten Jebb et al zien dat er toch iets van een optimum is (inmiddels 95000 dollar) waarna de gelukscurve juist weer naar beneden gaat. Een verklaring hiervoor kan gezocht worden in hogere werkdruk, tijdsinzet en verantwoordelijkheid die kan samenhangend met hoge salarissen, minder vrije tijd, toenemende materialistische waarden met bijbehorende onbevredigde wensen enz. Maar goed, tegelijkertijd concluderen de onderzoekers voorzichtig dat dit voorlopige bevindingen zijn. Het definitieve antwoord laat nog even op zich wachten maar ik kom er graag op terug als mijn inkomen boven de ton uitkomt. Nu heb ik wel net mijn P-gesprek gehad maar ik denk dat ik in een directie als de onze die erg open staat voor experimenteren volgend jaar een ijzersterk argument voor een flinke promotie in handen heb. Alles voor de wetenschap niet waar?!