Laatst hadden we als samenwerkende BITs een delegatie uit Singapore op bezoek op de Rijnstraat, om eens van ons te horen hoe wij met gedragsinzichten werken. Nu heb ik niet zo heel veel geduld met internationaal overleg, maar het was uiteindelijk toch een aangenaam en voor beide zijden leerzaam samenzijn. Wij zijn hier in Nederland - voor zover dat kan natuurlijk - wetenschappelijk wel een beetje klaar met de scheiding van huishoudelijk afval. In Singapore wordt nog volop gestort en verbrand dus daar is nog een flinke slag te maken. Ze vertelden over een proef met best extreem dure vuilnisbakken om bewoners toch gescheiden inzameling van voedselresten te bewegen. De resultaten waren significant, maar nog niet per se heel indrukwekkend. Maar goed dat zit in het extreem hoge percentage inwoners dat daar in hoogbouw woont met van die o zo makkelijke ingebouwde stortkokers. Dat maakt de O van COM-B (zie link) nog al beperkend voor succes. Je moet als flatbewoner wel een echte believer zijn om met je groentenresten in de lift te stappen. Die believers waren er overigens wel vooral daar waar je een buurttuin in de aanbieding deed om het resulterende compost te gebruiken. Het is bij ons toch makkelijker om hoge scheidingspercentages dacht ik nog. Omgekeerd werd ik dan weer wat jaloers van de slimme wijze waarop ze in Singapore disciplines combineerden; in één unit zitten daar gedragseconomen, sociaal psychologen, econome(triste)n, datawetenschappers en AI'ers bij elkaar opdat ze een wijde range aan onderzoekstechnieken kunnen inzetten (zie figuur). Tja, dat zouden wij ook eens moeten hebben dacht ik nog. In de envelop op de foto (helaas) geen steekpenningen maar speciaal uitgegeven postzegels met de klimaatdoelen van Singapore.
.jpeg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten