Leefstijlen in het Klimaatplan

Van de week bij de collega's van Klimaat en Groene Groei - ja zo heten ze tegenwoordig - op bezoek geweest voor de kick-off van het leefstijldeel van het Klimaatplan. Dat zit zo: iedere vijf jaar komt er conform de Klimaatwet een nieuw soort dakpansgewijs Klimaatplan met een zichtlijn van tien jaar. In de nieuwe editie staat nu voor het eerst een onderdeel over leefstijl /duurzaam leven. Dat is natuurlijk niets te vroeg als je weet dat 40-70% van onze CO2 uitstoot verbonden is met persoonlijk gedrag rond oa spullen, reizen, eten en wonen. Bovendien laat onderzoek van SCP en Milieucentraal ook zien dat een meerderheid van de NL'ders hier ook echt voor openstaat. De aanpak is mooi geladen met gedragologsiche inzichten. Zo is een duidelijke focus aangebracht op tien hele concrete doelgedragingen, waarvan vier op het gebied van IenW . Bij de aftrap was als special guest Jan-Willem Boderdijk die zijn inaugurele rede (zie ook blog) in ingekorte vorm gloedvol presenteerde. Jan-Willem is ook de man van de social tipping points. Een ervaringsfeit is dat je vaak maar 25% van de mensen mee hoeft te krijgen om vervolgens iedereen mee te krijgen in een bepaald gedrag. Jan-Willem en ik hebben ter plekke nog kort ons hoofd gebroken over de vraag waarom je dat soms ook gewoon niet ziet. Een mooi en hyperactueel voorbeeld  is de fietshelm (zie artikel). Als je kijkt naar de toename van het fietshelmgebruik in Denemarken zie je meer een lineaire toename dan dat er sprake is van een tipping point. Mogelijk zijn onderliggende tipping points wel zichtbaar als je focussed op doelgroepsegmenten. Maar dat is nog verre van duidelijk.