Exponential Views II:Tony Blair vertelt hoe beleid op technologische innovaties eruit zou moeten zien

Het is duidelijk dat hij sinds 'Irak'  nogal wat van zijn glans heeft verloren, maar wat een spreker is die man zeg. Op en top uterly English en met een niet te ingewikkeld algoritme moet je er toch zo in slagen om uit een interview van een half uurtje een dozijn bijdragen voor Het Groot Citatenboek te halen. Vooral zelf even luisteren. Met zijn Tony Blair Institute for Global Change probeert hij ondertussen globalisering voor iedereen aantrekkelijk te maken (work for the many, not the few). Ook al heeft het niets met het onderwerp van het interview te maken, zet hij de eerste minuut de Brexit al achteloos weg als een distraction. Zijn belangrijkste punt over omgang met technologische innovatie - daar ging het interview wel over - is dat er vanuit de overheid drie wegen zijn om tot beleid voor technologie te komen: (1) je laat regulering volledig in handen van Big Tech; (2) je wacht tot er wat verkeerd gaat en dan kom je onder hoge tijdsdruk tot emotie-gedreven regulering; (3) je komt tot doorwrocht evidence-based beleid waarbij je ook kijkt naar kosten-batenanalyses. Niet verrassend is hier de derde weg de juiste. Maar goed dat konden we bij Tony wel verwachten. Net als Carlota zet Tony alle ballen op de digital natives. Je hebt als overheid mensen nodig die het begrijpen en met wie Big Tech het idee heeft serieus in gesprek te kunnen. Wat Tony betreft moet er een Ministerie voor Technologie komen maar goed beschouwd leest dit ook als een steun in de rug van de aanpak van de collega's van Innovatie in Mobiliteit. Jonge collega's met een technische achtergrond denken daar participerend na over ontwikkelingen als bijvoorbeeld Avatars, MaaS en de hyperloop. Niet om technology push-gedreven  achter iedere hype aan te rennen, maar om vroegtijdig te begrijpen hoe het echt zit, zich te verdiepen in  kansen en risico's en de vraagt te stellen hoe het workt for the many, not the few.