zondag 13 oktober 2019

Waarom vinden we klimaatactivisten irritanter dan boeren?

Vast niet representatief en de vragen zijn wat sturend, maar de poll van Hart van Nederland laat wel zien dat het overgrote deel van de Nederlanders achter de acties van de boeren staat. Dit ondanks het filerecord, en de naamgeving van een actiecomité die een terroristische groepering niet zou misstaan. De klimaatactivisten van Extinction Rebellion (geen poll, maar ook een bijzondere naam) worden dan weer in tv-programma's en de (sociale) media weggezet als irritant terwijl ze zich voorbeeldig geweldloos gedragen. Hoe kan dat nu? Nou, nu volgt wat psychologie van de ijskoude grond waarin ik een verklaring bij elkaar speculeer. Ik denk dat een reden is dat van de boeren iets dreigt te worden afgepakt. Positief verwoord heb ik het dan over (een deel van ) hun bedrijf, professie en inkomsten en negatief verwoord heb ik het dan over hun verworven 'recht' om het milieu te vervuilen. De verliesaversie die hiermee gepaard gaat roept bij niet-boeren solidariteit op in ieder geval voor wat betreft de positieve formulering. Klimaatactivisten eisen van de overheid dat deze van ons allen, het verworven 'recht' om het milieu te vervuilen afpakt. Dat roept dan weer niet zoveel solidariteit op. De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking vindt overigens wel dat er sprake is van door de mens veroorzaakte klimaatverandering en dat er wat moet gebeuren. Cardiovasculair onderzoek laat echter zien dat mensen fysiek gestrest raken bij het idee dat ze een aantal privileges moeten opgeven, zelfs al vinden ze dat rationeel best eerlijk. En van afpakken worden we met zijn allen niet alleen gestrest maar ook pissig. Naomi Ellemers stelt dat mensen met een hogere morele standaard ons positieve zelfbeeld bedreigen en dat dat wel verklaart waarom veel mensen vegetariërs (en klimaatactivisten voeg ik er dan aan toe) zo irritant vinden. Wat ook niet schijnt te helpen aldus een brievenschrijver in de Telegraaf is dat klimaatactivisten verzuimen de lach te gebruiken. Ondertussen is natuurlijk de vraag hoe lang boeren het volhouden om sympathiek gevonden te worden. De methodes van de tabaksindustrie overnemen en met Merchants of Doubt als handboek het RIVM belagen levert bij mij dan weer geen bonuspunten op. Opvallend genoeg speelt het gegeven dat de boeren grotendeels ongelijk hebben en de klimaatactivisten bijna helemaal gelijk, geen rol in mijn analyse.

1 opmerking:

  1. Ha Gert-Jan,
    Interessant jouw ijskoude grond analyse !
    Het gaat over privileges voor boeren om het milieu te vervuilen. En over voorbeeldige klimaatactivisten. De boeren hebben grotendeels ongelijk en de klimaatactivisten bijna helemaal gelijk.
    Ik woon net als jij in Den Haag en dan lijkt dat allemaal zo.
    Maar ik woon ongeveer een derde van de tijd in een zeer landelijk gebied in Frankrijk en wandel dan 6 van de 7 dagen met een viertal landslieden om de beenspieren te onderhouden en het verder uitdijen van het embonpoint te voorkomen.
    Deze oud-boeren (die nog wel elke oogst worden ingeschakeld) kennen de stikstof problematiek want daar hebben ze qua Europese regelgeving ook mee te maken (gehad).
    Het is daar geen probleem, want de bevolkings- en bebouwingsdichtheid is veel lager. Ze hebben dus ook niet het idee het milieu te vervuilen, integendeel.
    Wat wel een vraag van hun was : Wie heeft er nu eigenlijk last van in Nederland?
    Daar kan ik eigenlijk geen goed antwoord op geven dan dat in bepaalde natuurgebieden bepaalde planten niet goed meer gedijen. Op de vraag 'welke planten dan' moest ik het antwoord schuldig blijven.
    Zit een deel van je vraag waarom we boeren wel begrijpen en klimaatactivisten niet, niet in het feit dat mensen wel begrijpen dat we moeten eten en maar een paar klimaatmensen weten welke planten en dieren er in Nederland verloren gaan?
    Hoe ga jij als dagvoorzitter om met dat soort vragen ?
    Wat moet ik 'mijn' boeren nu vertellen ?

    Hartelijke groeten,

    Hugo

    BeantwoordenVerwijderen