Dit boek bevat alle ingrediënten van een zelfhulpboek van het irritante soort. Dat wil zeggen veel theorettes, n=1 succesverhalen (zie ook De Succesillusie) en name dropping (six figure income, CEO, executive, Forbes 500 enz). Ook is dit zo’n boek waarvan Eric Koomen zegt dat het best in twintig pagina’s had gekund (ipv 233 pagina's). Dat beklaagd hebbende bevatten die twintig pagina’s wel wat interessante inzichten voor een goed gesprek in Pinguin Fred. Ik noem er een aantal:
- McKinsey-onderzoek laat zien dat de kantoorwerker gemiddeld 28% van haar/zijn werktijd kwijt is aan emails;
- Als je baas over je eigen agenda wil worden moet je geen To Do lijstjes maken maar acties in je agenda zetten;
- Nee zeggen blijft moeilijk, maar deze vier vragen zouden kunnen helpen: (1) wat is de totale tijdsinzet waaraan ik me commiteer als ik ja zeg?; (2) Wat zijn de emotionele en fysieke kosten van ja-zeggen (vooral van belang als je er voor moet reizen)?; (3) Wat zijn de opportunity costs (wat had ik anders met mijn tijd kunnen doen?); (4) Zou ik er over een jaar spijt van hebben als ik nee zou zeggen?;
- Om meer dan middelmatig te zijn moet je scherp maken waar je slecht in bent en wilt blijven;
- Werk in golven aan je doelen: leren, creëren, netwerken en oogsten;
- Het is misvatting te denken dat optimaliseren voor korte-termijnsucces tot lange-termijnsucces leidt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten