zondag 3 november 2019
Wat verkoopt deze reclame eigenlijk?
Misschien wel de meest bizarre sterreclame van de afgelopen tijd is die van ExxonMobil. De verhaallijn gaat ongeveer zo: planten leggen CO2 vast. Met Carbon Capture (and Storage) (CCS) kunnen we dit in de toekomst ook in fabrieken doen. Wetenschappers vinden dit ook en daarom werken wij een verbetering van dit proces en we laten nu een hele groene boom en mensen in witte jassen zien. Wizards and prophets (zie hier) zijn het eigenlijk sowieso al nooit ergens over eens, maar over CCS al helemaal niet. Prophets zeggen het zo: (1) CCS kost ontzettend veel energie. Om alle CO2 uit een steenkoolgestookte energiecentrale (belangrijkste beoogde toepassing) af te vangen en op te slaan heb je zo’n 30% meer kolen nodig. Wereldwijd komt dat bij de huidige stand der techniek in kosten uit op zo’n 2000 miljard dollar per jaar (exclusief de bouwkosten van afvanginstallaties); (2) Nog meer kolen verstoken betekent nog meer emissies van roet (black carbon, na CO2 de belangrijkste veroorzaker van klimaatverandering) en nog meer doden als gevolg van slechte luchtkwaliteit; (3) CCS komt sowieso niet van de grond. In 2008 spraken de G8 af 20 grote demonstratieprojecten te bouwen. Er staat er nu (2018) één. Prophets zien het venijnig gesteld als ‘an industry-sponsored fantasy that never has and never will deliver on its promises’ Tegelijkertijd zitten de Wizards ook niet zonder argumenten: (1) de prijs van CCS zal enorm naar beneden gaan, net als voor bijvoorbeeld zonnepanelen; (2) het is onverstandig en onethisch om aan te nemen dat China, India en andere zich ontwikkelende landen hun net gebouwde of net in aanbouw zijnde kolengestookte centrales gaan afbreken. Bovendien zijn er volgens de World Coal Association 2400 grote centrales in aanbouw of in de planning (boven de 3300 die er nu staan). Ook niet per se allemaal onredelijk als je bedenkt dat alleen al in India 300 miljoen mensen zonder elektriciteit door het leven moeten. Dat is niet best. Temeer dat er is geschat dat tussen de 500.000 en 1,3 miljoen mensen in India jaarlijks sterven door niet te koken op elektriciteit, maar op hout, mest en kerosine met de daarbij behorende (rook)walmen. Tja en wat verkoopt de reclame nu eigenlijk? Ik denk voor de ene kijker morele rechtvaardiging & een wenkend perspectief en voor de andere kijker leugens & green washing.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten