Gelezen: The wizard and the prophet

Dit boek van Charles C. Mann heeft bijzonder veel indruk op mij gemaakt. Aan de hand van de levens van wizard Norman Borlaug en prophet William Voigt beschrijft Mann de voortdurende strijd tussen vertegenwoordigers van het techno-optimism (de wizards) en die van de onheilsprofetieën (de prophets). Nobelprijswinnaar Borlaug heeft als landbouwwetenschapper een grote bijdrage geleverd  aan de enorme productie verhoging van de landbouw in met name Latijns-Amerika en India. De Wallstreet Journal schreef in 2007 dat hij misschien wel een miljard mensen van de hongerdood heeft gered. Voigt wordt gezien als één van de grondleggers van de milieubeweging. In Road to survival (1945) introduceerde hij twee nieuwe concepten: (1) milieu, maar dan in de betekenis van de natuurlijke omgeving die door de mens beinvloed wordt (in de omgekeerde betekenis bestond de term al wel); (2) carrying capacity of draagkracht van het ecosysteem. Met een beetje dichterlijke vrijheid zou je kunnen zeggen dat de Donut Economy voortbouwt op het werk van Voigt. Net als Mann zelf, geldt ook voor mij dat ik me het ene moment wat meer bij de techno-optimisten thuis voel, en de andere keer wat meer bij de onheilsprofeten. Soms denk ik - met de 10 milard grotendeels middenklase-medemensen in 2050 in gedachte -  dat er toch echt een keer een einde moet komen aan de mogelijkheden van techno fixes. Dan weer heb ik moeite met de vaak Westerse focus en de beperkte aandacht voor ongelijkheid van de profeten. Mann  schrijft zeer onderhoudend en beschrijft de wizard & the prophet clash in detail voor voedsel, water, energie en klimaatverandering. Een aanstekelijk nieuwsgierig boek.