Deze week in The Economist een stukje over de steeds groter wordende supersize e-auto's. Paul Schenderling wees al eerder op het fenomeen van de zwaarder en groter wordende auto (ze link). Zowel omdat de winstmarge op grote e-auto's groter is en omdat de consument erom lijkt te vragen worden de e-auto's steeds zwaarder en groter. Dit met als summum de 4000 kilo wegende e-hummer waarvan alleen de accu al zwaarder weegt dan een Honda Civic. Volgens de NGO Transport and Evironment hebben óók de zware e-auto's een kleinere CO2-afdruk dan een gemiddelde fossiele auto, maar toch lijkt dit een onwenselijk fenomeen. Er is meer elektriciteit nodig om ze te laten rijden en door grondstoffenschaarste worden goedkopere modellen zo duurder en daardoor minder bereikbaar. Ook zijn deze tanks minder veilig voor de overige weggebruikers en door slijtage van remmen en banden zijn er meer emissies. Wat The Economist betreft is het aan overheden in te grijpen door meer laadpalen aan te leggen om zo de range anxiety de kop in te drukken (dat doet NL natuurlijk al best wel heel goed), door wegenbelasting in te voeren voor de zwaargewichten en door verhoogde km-heffingen en parkeertarieven op te leggen. Daarbij helpt dat Chinese fabrikanten - die zich met name op de kleinere modellen richten - de Amerikaanse en Europese fabrikanten er toe aanzetten het uitfaseren van de kleine e-auto's te heroverwegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten