Voormalig Dag van het Gedrag-topspreker Susan Michie levert al een mooie bijdrage aan de gedragswetenschappen door interventies op een meer systematische manier vast te leggen met behulp van de behavioural change technique taxonomy. Ook dan blijft echter nog problematisch dat studies onderling moeilijk te vergelijken zijn door heterogeniteit in de bestudeerde populatie, verschillen in effectparameter, tijdsduur en bestudeerde follow-up periode. Om dit te doorbreken hebben de auteurs in de dit recent in Nature gepubliceerde paper gekozen voor de vorm van een mega-veldexperiment waaraan tientallen wetenschappers hebben deelgenomen. Door met dezelfde populatie, dezelfde effectparameter, dezelfde testperiode en dezelfde follow-up periode te werken kon op systematische wijze het effect van ruim vijftig verschillende interventies worden gemeten om sporters naar de sportschool te krijgen. Je zou zeggen niet echt een onbestudeerd onderwerp toch slaagden leken, gedragsprofessoren en consultants van gedragsadviesbureaus er niet in vooraf te voorspellen welke interventies gingen werken en welke niet. Bescheiden makend. De best werkende interventie was trouwens die van een kleine beloning voor sportschoolbezoek na een gemiste training. Een bijkomend voordeel van zo'n mega-experiment is dat de onderzoekers die een interventie uittestten die niet bleek te werken, toch mee konden publiceren en dat lezers dan ook kunnen lezen wat niet werkt. Een megastudie lijkt me nogal een organisatorische nachtmerrie maar desalniettemin denk ik dat de BITs en de universiteiten van Nederland zich uitgedaagd kunnen voelen voor een Hollandse variant, maar dan als het aan mij ligt liever niet op het gebied van sportscholen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten