Gelezen: Shit we hebben een tuin & De volgende stap

Eerst heerlijk bij de centrale verwarming zitten gniffelen bij het het lezen van het NRC artikel 'Shit, we hebben een tuin' over de overpijnzingen van een nieuwe tuinbezitter bij het idee zonder groene vingers van een versteende woestijn tot een levende tuin te komen. Om daarna op mijn balkon mijn 'verlengde woonkamer' te genieten van wéér een mooi NSOB-rapport (samen met Alterra) 'De volgende stap, sturen met maatschappelijke energie in het natuurdomein' dat deels ook over de levende tuin gaat. < Laat ik even beginnen met een zijpad.....wat is het toch functioneel tegendraads van NSOB om in tijden van digitale ongelezen nieuwsbrieven, ongevraagd,  handzame, sober vormgegeven rapporten naar de huisadressen van oud-cursisten te sturen. Lezing duurt precies één sigaar (een grote, dat dan weer wel, maar ik pas mij graag aan) en zet altijd tot denken aan. Mijn complimenten. Tot zover dit zijpad. > Het rapport bouwt slim voort op de vier vormen van overheidssturing uit 'Leren door doen' en de drie niveaus van interventies uit 'In cirkels sturen, reflecties over de transities van een lineaire naar een circulaire economie'. Voor de casus De Leven de Tuin komen de auteurs als passende rol van de overheid uit op interventies op het micro en mesoniveau van incentives en interacties. Het gaan dan om het netwerk ondersteunen, drempel verlagen voor beginners (denk aan de NRC journalist), inzichtelijk maken van de voordelen (oa met Big Data koppelen van levende tuin aan lokale luchtkwaliteit), voorbeeld doet volgen en levende tuin als nieuwe moraal. Bravo, want met dit soort concrete aanbevelingen -die in het rapport natuurlijk wel wat uitgebreider beschreven staan dan hier boven - kunnen betrokken IenM en EZ collega's zo aan de slag en wel zonder van betutteling te kunnen worden beticht.