Afgelopen vrijdag weer een prachtige door Tim en Wilbert georganiseerde Economiekamer, met ook nog een sprankelende discussie bijdrage van Ben. Vier economen reflecteerden op de marktordening van de toekomst. Prachtige bijdragen, maar om nu te zeggen dat de wegvoorwaarts daarmee eenduidig is geworden: nou nee. De EU cie lijkt erg gecharmeerd van open access en aanbesteding in concurrentie, maar dat het niet lukte om een econoom te vinden die deze overtuiging met volle overgave wil steunen als beste oplossing voor het Nederlandse hoofdrailnet, geeft te denken. Eén van de deskundigen suggereerde dat de EU cie wellicht wat al te veel de wereld van de luchtvaart op die van de treinen wil projecteren. De experts lijken het er over eens te zijn dat je bij concurrerende aanbesteding allerlei checks and balances in moet bouwen om de kwaliteit voor de reiziger te borgen. Of er daarmee voldoende bewegingsruimte voor aanbieders overblijft om sowieso te kunnen concurreren, daar zijn de experts het dan weer niet over eens. Het introduceren van een nieuwe markordening zal - daar zijn ze het weer wel over eens - zeer complex zijn en the devil is in the details. Je zal na invoering bij moeten sturen en de situatie zal wellicht eerst verslechteren, voordat het (hopelijk) beter wordt. Je moet als bewindspersoon denk ik wel sterke voordelen voor in de toekomst zien, wil dit aan de Kamer voor te schotelen. Als de EC ons niet dwingt zie ik het er dan ook niet per se van komen. Maar goed is dat dan wenselijk? Als je weet dat in het monopool gegunde België de treinmachinisten staken voor behoud van hun wel heel jeugdige pensioenleeftijd dan denk ik twee dingen: (1) ik had al een paar jaar met pensioen kunnen zijn; (2)(zelfs als trouw vakbondslid).....een beetje marktwerking zou hier geen kwaad kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten