Van de week onder leiding van Danielle een bijpraat met Reint Jan Renes. Reint Jan was niet alleen spreker op de ASA-BIT jaarlezing 2023 (nog even terug te zien link), maar is ook winnaar van de Deltapremie voor Hogescholen. Het bijbehorende prijzengeld zet hij in om samen met collega's onderzoek te doen naar het reduceren van de CO2-uitstoot van de 10% rijkste Nederlanders. Dat is een goed idee want zoals ik eerder schreef (zie link) is inkomen een veel betere voorspeller van CO2-uitstoot dan klimaatattitude. Met deze onderzoeksfocus sluit hij overigens goed aan bij de onderzoeksagenda voorgesteld in een recent artikel (zie link) dat leest als een kant en klare SKIA voor klimaatpsychologie. Ik zou deze SKIA nu uitgebreid kunnen beschrijven maar de figuur hieronder geeft eigenlijk al een hele mooie samenvatting. Interessant, klaarblijkelijk heeft één van de referees de auteurs aangesproken op het vermeende normatieve karakter van deze studie hetgeen de wetenschappelijke objectiviteit in de weg zou kunnen zitten. Tenminste, aan het eind van het artikel adresseren ze dit ineens. De auteurs komen de - door mij ingebeelde referee - tegemoet door toe te geven dat het denken van uit sufficiency (met bijvoorbeeld de donut economy zie link) inderdaad uitgaat van een gewenst eindbeeld (tussen de buitenring en de binnenring blijven). Maar ze geven ook aan dat zowel de buitenring als de binnenring van de donut is gebaseerd op hard wetenschappelijk bewijs van planetaire grenzen respectievelijk op wat je minimaal nodig hebt voor menselijk welzijn. Nu ja, in hoeverre je het wel/geen probleem vindt als de één de hele donut opeet en de ander alleen de kruimels blijft dan natuurlijk weer wel een zaak van het normatieve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten