Vond dit ontzettend handige en handzame boekje en dacht na enig aandachtig bladeren, het lijkt wel of de structuur van het Beleidskompas is gevolgd. Hoe dan ook het boekje zit goed in elkaar en het eindigt met een handige checklist. Als zelfverklaarde harde beta heb ik altijd wel wat moeite met de onverholen bewondering voor het verschijnsel van de vernuftig gevonden frame. Een bewondering die ook in dit boekje geuit wordt. Zou zeker vandaag de dag liever hebben dat men wat strakker de feiten voor zich zelf zou laten spreken, maar dat terzijde. Waar ik als wannabe sociaal psycholoog ook wat tegen aanloop is dat zo'n boekje zich als vanzelf exclusief op de trainingskant zeg de competentie /capabilities kant van het schrijven richt en daarmee niet op de (sociale) omgeving en de motivatiekant. En die hebben wel degelijk aandacht nodig denk ik dan. Bij de sociale omgeving is het bijvoorbeeld de vraag of je voldoende schrijftijd is gegund iets moois te maken. Bij motivatie heb je bijvoorbeeld te maken met de reactantie die het verplicht werken met formats - in ieder geval bij mij - oproept. Over meer motivationele redenen specifiek over waarom ambtenaren zo aan ingewikkelde taal en dito stukken vasthouden, is een mooi blog geschreven (zie link). De voor mij drie meest overtuigende redenen uit dat stuk geef ik hieronder weer:
- Als je ergens veel moeite voor gedaan hebt gooi je het niet graag weg. Wat daarbij ook speelt is dat als je commentaar van collega's en stakeholders verwerkt, de tekst vaak langer en zeker niet beter navolgbaar wordt.
- Als je duidelijke taal wil schrijven, moet je heldere keuzes maken. Moeilijke woorden verbergen dat beleid nog niet helemaal duidelijk is.
- Met taal deel je meer dan informatie. Je laat met ook graag je vakkennis en beroepstrots zien en dat gaat moeilijker zonder vaktaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten