zondag 4 november 2018
Gelezen: Bullshit jobs
Ook bij dit boek kunnen we weer beginnen met het goede nieuws...het is een misvatting dan onzin banen voornamelijk in de publieke sector voorkomen (zie ook Bureacratie is een inktvis). Er zijn tegenwoordig net zoveel nutteloze bureacraten in de private sector dan in de publieke zo stelt auteur Graeber. Wat zijn dan die nutteloze banen? Na enig heen en weer geredeneer komt Graeber tot de definitie: een onzin baan is een vorm van betaald werk die zo volkomen zinloos, overbodig of schadelijk is dat zelfs de werknemer het bestaan ervan niet kan rechtvaardigen, hoewel de werknemer zich, als onderdeel van de arbeidsvoorwaarden, verplicht voelt om te doen alsof dit niet het geval is. Uit een onderzoek van Schouten & Nelissen https://tinyurl.com/y7ja8xkr blijkt dat vier op de tien Nederlanders haar/zijn werk zinloos vindt. Graeber onderscheid vijf categorieen van onzinbanen en een groot deel daarvan heeft betrekking op de informatie-economie met de groei van de financiele sector en de toename van marktwerking als drijvende krachten. Een stuitend perverse uitwerking van dit alles is dat er - op enige uitzonderingen na - een omgekeerde evenredige relatie is tussen maatschappelijke waarde van een baan en zijn economische waarde (inkomen). Kijk naar de lerarensalarissen en voel je gesterkt in de gedachte dat je geen rabiate socialist hoeft te zijn om te erkennen dat dit waar is. Toen Ben Tiggelaar onlangs dit boek besprak suggereerde hij op aimable wijze dat iedere baan voor een deel onzin is en dat het er om gaat dat iedereen actief gaat snoeien in het onzIngedeelte van haar/zijn baan. Dit lijkt me no regret, maar gaat ook wat voorbij aan de terecht geopperde maatschappij kritiek van Graeber. Om hier toch bij stil te blijven staan laat ik jullie achter met drie indringende vragen van Graeber zelf: (1) op individueel niveau: waarom stemmen mensen in met en tolereren ze hun eigen onzinbanen?; (2) Op maatschappelijk en economisch niveau: wat zijn de grotere machten die hebben geleid tot de woekering van onzinbanen?; (3) Op cultureel en politiek niveau: Waarom wordt de bullshitisatie van de economie niet beschouwd als een maatschappelijk probleem, en waarom heeft niemand er iets aan gedaan?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten