Kennis: Gevoelsmatige en analytische risico's

Best een fascinerende bezigheid dat vergelijken van risico's. Van de week lieten ze in een talkshow fragmenten zien uit een nieuwe Netflix-documentaire What the Health over oa de gevaren van (bewerkt) vlees. Daarin wordt het jaarlijks aantal Amerikaanse doden door antibiotica resistente bacteriën  (oa via besmette kip binnengekregen) uitgedrukt als zeven keer het aantal doden van  9/11 en het aantal Amerikaanse doden als gevolg van hart- en vaatziekten als vier neerstortende jumbojets  per uur. Klaarblijkelijk maken dit soort vergelijkingen meer indruk dan het rapporteren van het kale getal. Het gaat hier om het onderscheid tussen een gevoelsmatige en  analytische beschouwing van risico's. Al in 2003 verscheen hierover een mooi RIVM-rapport Nuchter omgaan met risico's waarin risico's en vooral risicobeleving beschouwd worden als sociaal construct; een in de loop der tijd 'collectief' samengestelde formule die ons in staat stelt om te gaan met bedreigingen en onzekerheden van alledag. Dit construct bepaalt welk risico's gevoelsmatig acceptabel gevonden lijken te worden (sluimerend, beheersbaar) en welke niet (oa catastrofaal). Vandaar de voorliefde om sluimerende risico's om te rekenen naar rampen. Een ander voorbeeld daarvan stond dit weekend in de NRC over luchtverontreiniging in Amsterdam. Een vertegenwoordiger van Milieudefensie verzuchte daarbij "Zouden alle slachtoffers van luchtvervuiling maar eens op één dag sterven".