Gelezen: de toekomst van de stad

Via een LinkedIn-groep over scenariostudies kwam ik terecht bij een mooie studie over de toekomst van de stad (zie link op www.futureagenda.org). Op basis van een reeks workshops over de hele wereld zijn gemeenschappelijke uitdagingen (migratie, ongelijkheid, duurzame groei), gedeelde ambities (gezondheid, bereikbaarheid, smart) en opkomende zorgen (veiligheid, klimaatadaptatie, samenwerking of competitie) in beeld gebracht. Het doet enerzijds soms van anekdotisch aan, maar anderzijds bevat het rapport ook een schat aan gegevens. Zo valt te leren dat de meest ongelijke steden in Brazilië liggen, dat het stedennetwerk in ZO China een soort van randstad in het groot is met ook een sterke behoefte aan snelle verbindingen, liggen de meest luchtvervuilde steden in Iran, India en Saoudi Arabië, (en is Beijing zeker niet de meest vervuilde Chinese stad), dat de beloopbare stad een wijdverbreide ambitie is, dat er veel aandacht voor ouderen in het verkeer is, dat Tokyo de veiligste stad is (met Amsterdam op een knappe vijfde plek, dat Guangzhou in China het grootste risico op overstromingen heeft enz enz. Nederland wordt verder nog wat overdreven op het schild gehesen waar het klimaatadaptatie betreft. De suggestie wordt gewekt dat NL volstaat met gebouwen die een overstroming kunnen weerstaan. In het hoofdstuk over samenwerking of competitie wordt verwezen naar de strijd om de BREXIT-banken. In het NRC staat daarover uitgelegd dat Amsterdam het verliest op bonusregelgeving en fiscaal regiem. Hier lijken (on)gelijkheid en vestigingsklimaat te clashen. Amsterdam's winst op bereikbaarheid blijkt in dit alles niet doorslaggevend te zijn ondanks de zeven minuten tussen Zuidas en Schiphol.