Met wat zonnepanelen en dubbele beglazing hebben we het energielabel van onze naast een dag-hitte-eiland gelegen, enkelsteens doortocht bovenwoning in Scheveningen op weten te krikken van de G van geweldig naar de F van fantastisch. Met de stijgende gasprijzen in gedachte denk ik semi-kwantitatief Funda bestuderend te zien dat een slecht energielabel nu toch echt in de vraagprijzen begint door te klinken. Voor klimaatrisico's lijkt dit nog geenszins het geval. Op de site overstroomik zie ik dat de beneden buren - in theorie dan - echt een probleem hebben en dat ik met rubberboot mijn voordeur in het open portiek moet zien te bereiken. Een mooie podcast van Vrij Nederland laat zien dat ik hier niet alleen in sta. Sterker nog de Deltacommisaris laat zien dat van de 1 miljoen geplande nieuwe woningen er 820.000 op klimaat-verkeerde-plekken dreigen te worden gebouwd. Banken kijken - daartoe door de ECB aangezet - al met een schuin oog naar de klimaatrisico's van hun hypotheekportefeuilles. Voor de hoogte van het hypotheekbedrag dat je maximaal kunt lenen maakt het overstromingsrisico vooralsnog echter niets uit. Dus ook in clusterf*ck-locatie Gouda (bodemdaling en zeespiegelstijging) en voor de zes meter beneden NAP gelegen nieuwbouw in de Zuidplaspolder is het geen probleem een volledige hypotheek te krijgen. Van een in de BIT-bühne gepropageerde klimaatlabel door de ook in de podcast optredende Maastrichtse onderzoekers zal voorlopig dan ook geen sprake zijn. Maar goed je kunt natuurlijk zelf ook Funda betreden met de klimaatrisico-atlas op een tweede scherm geopend. Wat daarnaast kan gaan spelen is dat het gepercipieerde risico door kopers het daadwerkelijke actuele risico gaat overtreffen. Dat is in San Francisco het geval. Kopers lijken dan het risico van de verdere toekomst op het heden te projecteren. Dat kan bijvoorbeeld uitgelokt worden door een (bijna) overstroming of een ander extreem weersevent. Tja hoe verder?! Met het zwaartepunt van onze economische activiteiten in overstroombare landsdelen valt het voor overheden natuurlijk ook niet mee aan de sunken cost fallacy te ontsnappen. Het zou zomaar kunnen dat onze staatsleningen in junk status vervallen als we aanstalten gaan maken de randstad-dijkringen te laten voor wat ze zijn. Verder zijn het ook alleen staten die niet zo bezig zijn met draagvlak en het ook niet zo nauw nemen met de zorgplicht, die overwegen om bijvoorbeeld de hoofdstad te verplaatsen. Lees daarover deze prachtige (familie)geschiedenis van Batavia/(D)Jakarta en de verhuizing naar Borneo. Tijd voor een mooi onderzoeksprogramma met een combinatie van psychologie, brede welvaart, sociale wetenschappen, onzekerheidskunde en economie. De uitgangspunten van De Goede Voorouder kunnen mooi als onderlegger dienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten