Op 4 mei bespreekt Pinguïn Fred het boek "Het juiste doen als niemand kijkt. Lessen uit de ethiek en filosofie voor integer leiderschap' van Frank Peters. Een mooi en actueel boek in zo in tijden waarin veel tot reflectie wordt opgeroepen. Reflecteren is dan ook een terugkerend fenomeen in dit boek. In het voorwoord begint voormalig ombudsman Alex Brenninkmeijer er al mee en naast de schrijver zelf doet een tiental filosofen en wetenschappers dat ook. Paul Polman, de voormalig CEO van Unilever verschijnt een aantal keren als goed voorbeeld ten tonele. Al eerder las Pingüin Fred Het Grote Gevecht van Jeroen Smit met dezelfde Polman als protagonist. Laat vorige week Jeroen Smit nu net een opiniestuk hebben geschreven over het falende morele kompas van bedrijven en aandeelhouders? Treffend voorbeeld dat hij aanhaalt is de eigenaar van DAF die in Nederland 50 miljoen euro coronasteun ophaalt om vervolgens het tienvoudige uit te keren aan de aandeelhouders. Een gevalletje rechtmatig, maar niet rechtvaardig of wel een handeling is niet moreel juist te noemen omdat ze legaal is. Samen met het principe van moreel wegkijken (bijdrage René ten Bos) heb je dan al snel een seizoen Zembla gevuld (zie bijvoorbeeld de aflevering het stofspoor). Emeritus-Hoogleraar Organiseren en Co-creëren André Wiersma signaleert daarnaast ook morele ontkoppeling van persoonlijke waarden en wat gezien wordt als professioneel optreden. Jeroen Smit wijst in deze context op Milton Friedman die morele ondernemers die meer doen dan zich aan de wet houden, slechte ondernemers vindt. Smit vindt dan ook dat de brede verantwoordelijkheid van ondernemingen voor circulair, duurzaam en inclusief wettelijk moeten worden vastgelegd op dat er geen concurrentie voor- of nadeel meer vast zit aan corporate rechtvaardig gedrag. Richting overheden doet Filosoof en toekomstdenker Ruud Veltenaar een aantal behartigenswaardige uitspraken 'na de pandemie terugkeren naar het 'oude normaal ' is ecologisch maar ook ethisch onverantwoord'...'Lukt het ons niet om dit zelf te realiseren ( een veelheid aan projecten in de goede richting) dan wint de crisis van ons en wordt het voor ons afgedwongen. Dan zijn we niet langer de creator van onze toekomst, maar het slachtoffer van de omstandigheden die we zelf hebben gecreëerd'. Het plaatje hieronder voorspelt niet veel goeds op dat punt voor Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten