zondag 18 april 2021

Versnellen en vertragen met innovatie

Weer erg genoten van de Innovation Expo en dan met name de bijdrage van Mariana Mazzucato en in iets mindere mate het daarop volgende rondetafelgesprek. Dat gesprek had natuurlijk met simultaan vertaling voor Mazzucato moeten plaatsvinden, want je kan niet van iedere Nederlandse tafelgast verwachten vol in het Engels mee te kunnen discussiëren. Mazzucato blijft wat kritisch uithalen naar het topsectorenbeleid, terwijl toch al mooi de beweging naar de door Mazzucato gepredikte missie-gedreven aanpak gemaakt is. Ben nu als gespreksleider betrokken bij twee bijeenkomsten rond het missie-gedreven innovatieprogramma duurzame mobiliteit. Dat ziet er goed inspirerend uit en inmiddels heeft een veelheid aan partijen aan zich verbonden. Het geschreven programma begint met het even eenvoudig als treffende plaatje dat ik voor het eerste door Richard Smokers (TNO) gebruikt zag worden. Wat in het verdere programma echter toch ook wel pijnlijk duidelijk wordt is dat er sprake is van veel mooie innovatie, maar dat er geen sprake lijkt van innovatie gericht op vraagbeïnvloeding voor personen- en  goederenvervoer (lees minder vraag). Het meer dan aannemelijke risico daarvan is dat de innovaties die wel plaatsvinden uiteindelijk leiden tot vooral meer mobiliteit en meer grondstoffengebruik Nu valt het denk ik ook niet mee als innovatief ondernemer een verdienmodel te zien in 'minder vraag', maar daar ligt juist een rol voor de overheid. Door bezit in meerder mate en gebruik in iets minder mate duurder te maken trek je de markt de goede richting uit is dan het idee. Zeer waarschijnlijk nier erg populair voor in een regeerakkoord maar wel nodig om innovatie niet tot vertraging te laten leiden. Dat laatste licht voor de luchtvaart al helemaal op de loer. Daar speelt dat de sterke groei van de luchtvaart, de lange levensduur van vliegtuigen gecombineerd met de inspirerende maar naar verwachting trage innovatie (zuinige vliegtuigen en opschaling synthetische kerosine) vraagsturing onaangenaam maar zeer nodig maakt. Laten we hopen dat we met het Nationaal Groeifonds flink in kunnen zetten op synthetische kerosine, maar ook dan is nog een lange weg te gaan. Het optimisme van innovatie is ontzettend nodig. Maar dan moeten we de innovatie wel goed richten en we moeten dan denk ik ook waken voor een variant op de 'meer- onderzoek-doen-vertragingsstrategie': zolang we innoveren hoeven we geen maatregelen te nemen. Diederik Samson zal tijdens zijn Duurzaam IenW Toptalk 26 april overigens ook ingaan op levensduur van fossiele auto's en CO2 emissies. 



     

Geen opmerkingen:

Een reactie posten