Mobiliteit als meetenheid voor corona-beleid: next level

Onlangs schreef ik over het hoe je aan de hand van mobiliteit of beter gezegd de Google Human Mobility Data Set in beeld kan brengen in hoeverre eigenstandige gedragsaanpassingen en door de overheid opgelegde aanpassingen daadwerkelijk doorwerken op onze mobiliteitspatronen en daarmee op de kans op besmet te raken. Deze week verscheen in Nature een artikel dat een flink stuk verder gaat door mobiliteitsdata vervolgens ook te combineren met een relatief eenvoudig epidemiologisch model. Ondanks resterende beperkingen - waarover later meer - ben ik flink onder de indruk van dit werk. Wat hebben ze gedaan? Ze hebben gedurende de eerste golf (1 maart -1 mei) locatiegegevens van de mobiele telefoons van een kleine 100 miljoen Amerikanen onderverdeeld in 57000 groepen wijkbewoners gekoppeld aan ruim een half miljoen locaties bestaande uit 20 locatietypen (restaurants, café, hotels, fitness centers, zelfbedieningsrestaurant, kerken, dokterpraktijken, apotheken, tankstations en een elftal winkeltypes waaronder supermarkten). Al met al zijn zo ruim 5 miljard datapunten geanalyseerd; over Big Data gesproken. Met stip op één als verspreidingsroute staan alle restaurants samen (op eenzame hoogte) , gevolgd door fitness centers, cafés, hotels en kerken. Als je kijkt naar extra besmettingen  per locatie dan 'winnen' individuele hotels het gevolgd door restaurants, café en fitness centers. Zoals gezegd nog wel wat beperkingen. Kinderen, gevangen en bejaarden zijn onder vertegenwoordigd en locatie types als kantoren en bibliotheken ontbreken. Maar hoe dan ook een zeer welkome aanvulling op contact tracing, dat zelfs in Duitsland - waar dat toch zeer grondig is aangepakt - ook op de beste tijden in minder dan 25% van de gevallen de herkomst van een corona-besmetting heeft weten te achterhalen. Dezelfde studie laat overigens ook goed de invloed van sociaal economisch status op besmettingskans zien. Ook laat de studie zien dat als je de bezetting in een restaurant op 20% maximaliseert je 80% minder besmettingen krijgt terwijl je maar 45% minder gasten hoeft te ontvangen op een avond (let wel er is dan geen sprake van een natafel-cultuur). Overigens zelfs met een 80% besmettingsreductie blijven restaurants gezamenlijk wel op 1 staan. In Amerika dan hé.