Kennis: masterclass omgaan met onzekerheid

De titel doet vermoeden dat deelnemers aan deze masterclass in kringgesprek zouden gaan over plankenkoorts en verlegenheid, maar dat was niet het geval. Sprekers Vincent Marchau (TuD, Radboud) en Pieter Bloemen gingen in op adaptiviteit als omgangsvorm met een onzekere toekomst. Vincent zetten het theoretisch kader neer en maakte een zinvol onderscheid tussen adaptief plannen en adaptief organiseren. Bij de eerste categorie gaat het bijvoorbeeld om de brug over de Taag in Lisabon. De fundering en draagconstructie zijn zo ontworpen dat er bij toenemend verkeer een extra dek met rijstroken opgebouwd kon worden. Best slim toch? Bij adaptief organiseren bereid je je bijvoorbeeld voor op dingen die onverwachts verkeerd kunnen gaan. Denk aan een evacuatieplan. Pieter ging met een aantal aansprekelijke voorbeelden in op hoe in het Deltaprogramma vorm is gegeven aan adaptiviteit. Misschien nog wel het mooiste voorbeeld kwam uit Engeland dat dan gek genoeg wel steeds vaker onder water lijkt te staan, maar dat terzijde. Bij toekomstdenken is vaak de neiging de tijdsas een dominante rol te geven. Als het gaat om waterveiligheid echter, is niet tijd maar juist de waterstand de relevante variabele. Door de waterstand op de as te zetten voorkom je ruzie te hoeven maken over wanneer een waterstand zich aandient, maar maak je transparant welke oplossing voor welke waterstanden geschikt is en welke adaptatiepaden (rode lijn) gevolgd kunnen worden als de toekomst zich ontvouwt.