De taligheid der dingen

Bij een vorige Pinguin Fred-sessie bespraken we het boek De Succesillusie van Richard Engelfriet waarin zeg maar alle managementboeken vakkundig worden afgedaan als n=1 gebabbel. In een interview in managementboek-magazine geeft academisch organisatiedeskundige Stefan Heusinkveld hem deels gelijk maar zegt verder te zoeken naar  waarom managementgoeroe-ideeen zo aantrekkinsgkracht kunnen hebben (....dat doet Engelfriet in zijn boek overigens ook, maar dat terzijde). Heusinkveld zegt hierbij iets moois over het verschil tussen managementgoeroes en wetenschappers; goeroes proberen met taal iets in beweging te zetten, wetenschappers proberen met taal een model van de werkelijkheid te schetsen. Idee is dus dat je goeroes niet op hun wetenschappelijke waarde hoeft te beoordelen. Maar goed dat neemt niet weg dat we kwadranten, driehoeken, en zevenlessenrijtjes niet te serieus moeten nemen, terwijl we de gemeenschappelijke taal die daar onder zit voor ons laten werken. Laat dat laatste nu net één van de boodschappen zijn in het interview met Esther Gons over haar boek de De Corporate StartUp; frameworks verschaffen een verbindende taal waardoor iedereen in de organisatie kan zien waar je uithangt (in dit geval met je innovatie).