Afvalscheiding revisited

Van de week hebben we een soort voorbereidende workshop voor een beleidsatelier over afvalscheiding en verwerking van met name huishoudelijk afval. Dit is een supercomplex en grootst onderwerp waarbij je wel een 10tal verschillende problemen met bijbehorende doelstellingen kan formuleren.  Doel van de voorbereidende workshop is aan de hand van twee van die problemen eens te oefenen met verschillende rolopvattingen van de rijksoverheid. Als voorbereiding ben ik nog even de sociaal-psychologische literatuur ingedoken over afvalscheiding. Zo ligt er een mooi maar wellicht wat generiek en wereldomvattend reviewpaper uit 2020 (zie link) en een wat ouder maar scherper toegesneden stuk uit 2014 (zie link). Dat laatste stuk duikt diep de kliko in en onderscheidt vier type belemmering voor afvalscheiding in huishoudens:

• situationele belemmeringen: geen geschikte containers, plaatsgebrek in huis, geen goede toegang tot scheidingsstations
• gedragsbarrières: ongeorganiseerd huishouden, te druk met andere zaken, vergeten 
• kennisbarrières: niet weten wat in welke container moet of het systeem als geheel niet begrijpen
• attitudebelemmeringen: niet geloven in de voordelen van afvalscheiding of het niet jouw taak vinden.  

Nu ik mijn aluminium koffiecupjes niet meer bij de Blokker in kan leveren zit ik ook even met een kennisbarrière. Bij de Jumbo waar ik mijn cupjes koop geven geen sjoege als ik via de info-app aangeef dat ik vind dat zij ze weer terug moeten nemen. De beschikbare voorlichting helpt vervolgens ook niet per se. Op de site van koffiecapsule recycling staat dat je ze bij sommige gemeente in het restafval kan gooien en dat ze dan nagescheiden worden. Vervolgens wordt het er niet duidelijker op: "in andere gemeenten wordt gebruik gemaakt van bronscheiding via PMD" om me tenslotte met de zin "Koffiecapsules mogen op dit moment nog niet bij het PMD" volledig het bos in te sturen. Maar goed daar zal je ze vast ook niet achter mogen laten.