Eerst maar even de volledige titel dan: The Big Con - how the consultancy industry weakens our businessess, infantilizes our governments and warps our economies. Dat is een hele mond vol, maar het boek zelf is wat lichter verteerbaar. De toch wel overtuigende claim van de auteurs is dat de grote consultants - of althans de grootschalige inhuur daarvan - verhinderen dat overheden en bedrijven de competenties ontwikkelen die nodig zijn om de groene transitie te doen versnellen. De Deense rijksoverheid is er al vast in geslaagd om in twee jaar tijd de uitgaven aan externe inhuur te halveren. Lijkt me een goede aanleiding om ook binnen IenW nog eens kritisch te kijken naar de tijdelijke inhuur en de inhuur van consultants. Maar goed dat kritisch kijken zou dan wat verder mogen gaan dan alleen de toets op de 10% inhuur-Roemernorm (zie link). Mazzucato gaat het namelijk om het achterliggende doel, het creeren van een entrepreneurial state; een netwerk van dynamische publike instituties die co-investeren in de hele innovatieketen waarbij het risisco wordt gedeeld. Zij geeft aan dat je daarom ook loopbaanpaden voor ambtenaren moet creeëren die gebaseerd zijn op de onderliggende principes van collectieve waardecreatie en die tot opgavegericht werkende creatieve ambtenaren moet leiden. Voor het zover is hebben Mazucatto en Collington voor nu nog wat andere aanbevelingen oa : (1) zorg dat de samen met consultants opgedane inzichten ook echt landen in de eigen organisatie en borg dat in de inhuurcontracten. De auteurs hebben het dan over het codificeren van kennis, maar we weten inmiddels dat dit helaas maar in zeer beperkte mate mogelijk is (zie CoP Kennis in het hart van beleid ( link en link) ; (2) maak conflicterende belangen van de consultants transparant. Je kan je met de auteurs afvragen hoe wenselijk het is dat een consultant zowel werkt voor een fossiele vervuiler als voor de overheid die die vervuiler moet reguleren; (3) werk met interne consultants. Check! Dit doen we bij IenW al goed met oa het projectenbureau. Graag voeg ik daar nog even mijn idee aan toe om te stoppen met raamcontracten. Ik denk te zien dat ze onbedoeld grote consultants voortrekken en tot schijnbesparing leiden oa omdat je wel afpraken kunt maken over uurtarieven maar niet over uren (prijs = uurtarief * aantal uren) de grote consultants voor specifieke kennis vaak weer subcontractors aan moet nemen. Beluister vooral ook even de podcast van de Groene Amsterdammer over dit boek met interessante inzichten uit gesprekken met jonge NL'se consultants (luister link).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten