In Spanje weer heerlijk El País uitgeplozen (met woordenboek..dat wel). Onder andere een prachtig interview gelezen met Michael Sandel filosoof en decaan van de rechtenfaculteit van Harvard. De schijver van oa Het onbehagen in de democratie verkondigt daarin twee boodschappen voor linkse partijen, maar rechtse partijen kunnen hier vast ook mee uit de voeten. Ten eerste stelt hij dat de economie hervormt moet worden zodat deze weer onder democratische controle kan komen (ik denk dan aan oa sociale media en sinds kort dankzij mijn ASA-collega's ook aan artificiële intelligentie). Ten tweede stelt hij dat niet-populistische partijen zich ook op patriotisme moeten richten. Niet van het type muren en angst, maar van het type waarbij het gaat om gemeenschapszin, rechtvaardigheid en zaken die je goed met elkaar geregeld moet hebben zoals gezondheidszorg. In zijn ogen is de globalisatie voorbij gegaan aan de behoefte aan nationale gemeenschapszin. En bij die gemeenschapszin moet het niet alleen over rechten gaan maar ook over onderlinge burgerplichten. Wat hem betreft is het hoog tijd dat niet-populistische partijen zich losmaken van hun allergie voor patriotisme. Op vakantie in Noorwegen en Denemarken dacht ik aan het vlag- en wimpelvertoon te zien dat het daar nog wel bestaat. Tijd voor een Nederlandse wimpel, ééntje die je vrijelijk kan omdraaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten