In het openhartige interview van Reint-Jan Renes waar ik in mijn vorige blog naar verwees, was hij enigszins deemoedig over de waarde van zijn (en sinds enige tijd ook mijn ) eigen vakgebied, de gedragswetenschappen: "Het verklaren gaat eigenlijk nog een stuk beter dan het voorspellen en daarmee het sturen van gedrag". Dat is op zich nog niet zo gek. Bij sociale wetenschappen staat denk ik de gecontroleerde experimentele setting verder af van de echte wereld dan bij medische trials waarbij tijdsbeeld, cultuur en de sociale interactie tussen bestudeerde patiënten de uitkomsten niet in de weg zitten. Vandaar dat in de tweede golf de behandelprotocollen flink zijn verbeterd oa door de inzet van dexamethason. Vanuit de gedragswetenschappen zijn we - zeg ik met enige voorzichtigheid - in verhouding nog niet zo heel veel opgeschoten. Zelfs op vuistregels als verliesaversie lijken we niet te kunnen bouwen in tijden van corona. Maar het goede nieuws is, er staat een nieuwe uitdaging te wachten en daar hebben we nog even de tijd voor: namelijk nu al bedenken hoe je zoveel mogelijk mensen beweegt zich straks in te laten enten tegen corona. Hier wordt nu gelukkig al goed over nagedacht, maar dat neemt niet weg dat het een goed idee lijkt ook al tot actie over te gaan en haast te maken met het gereed maken van een communicatiestrategie. In dit paper een aantal issues waaruit blijkt dat het geen gemakkelijke opgave zal zijn oa:
- OK 81% van de Amerikaanse democraten zou een goedgekeurd en gratis vaccin nemen, maar daarentegen 53% van de Republikeinen zou een inenting weigeren (eind juli 2020);
- Veel negatieve aandacht voor relatief weinig bijwerkingen in de media;
- Door de toediening van het vaccin eerst te richten op bepaalde groepen, denken andere groepen dat zij het dan wel niet nodig zouden hebben;
- Combinatie van gering risico van corona voor kinderen met zorgen over veiligheid van een vaccin zal de weerstand van ouders doen toenemen.
Volgens de auteurs is het zaak om (1) te weten te komen hoe inentingsbereidheid verschilt per doelgroep en verandert in de tijd; (2) een goed idee te krijgen van de mentale modellen die mensen hebben voor wat betreft hun eigen kans om met corona besmet te raken; (3) inzicht in aard van de angsten rond een vaccin.
Eén van de mogelijke communicatie-aanpakken is een soort van vaccinatie tegen misinformatie: verdunde versies van misinformatie worden dan met bijbehorende tegenargumenten tegelijkertijd gecommuniceerd. Zou natuurlijk een mooie demonstratie van wetenschappelijke symmetrie zijn als dit inderdaad een probate aanpak blijkt te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten