Moeten we platformen niet als vitale infrastructuur gaan beschouwen?

Van de week beluisterde ik een podcast van de Groene Amsterdammer (soms mag ik als Hagenaar ook meeluisteren) over de (wan)praktijken rond Uber. Tel daar de AirBnB-overlast, de roofkapitalistische-praktijken van booking.com en de invasieve-aanpak van Amazon in Nederland bij op en je weet dat je als overheid wat te doen staat. Bij de introductie van de podcast over Uber  wordt verwezen naar de deeleconomie. En inderdaad wat begon als een ideologische positiefassociërende belofte hoog op de R-ladder, verwerd al snel tot een beursgenoteerd verdienmodel. Dit geldt zeker voor Uber en AirBnB. Die zijn net als booking.com ontstaan op markten die op zich ook wel toe waren aan wat klantvriendelijke disruptie. Het imago van de taxibranch is vanuit de consument bezien volledig terecht beroerd te noemen. Het boeken van een hotelkamer via internet was vaak niet mogelijk en het vergelijken van prijzen gewoon niet te doen. Terecht kritisch beschouwde platforms hebben dan ook zeker hun bijdrage geleverd aan het creëren van een meer klantvriendelijke en transparante markt. Dat moeten we behouden, maar het is hoog tijd om als overheid in te grijpen. Dan wel door de platforms aan strenge regelgeving bloot te stellen dan wel door platforms als vitale infrastructuur te beschouwen en ze zelf te bouwen. En fantaserend denk ik eigenlijk het tweede. Dat we Europees de rol van marktmeesters van de afgeschermde markten die de platforms zijn geworden overnemen. Daar mee pak je ook de knoppen in handen om de economie te vergroenen en meer inclusief te maken door beurswaarde gedreven uitbuiting van taxichauffeurs en andere ZZP-horigen, MKB en horeca te stoppen. Europese marktplatforms bieden tevens een ideaal vehikel om levensvatbare verdienmodellen voor de circulaire economie - inclusief deeleconomie en tweedehands - mogelijk te maken. Zie het als de e-commerce grote broerversie van de sympathieke maar kleinschalig blijvende circulaire ambachtscentra. Geïnspireerd door de kritiek van de Algemene Rekenkamer op de aanpak van de aardgasvrije wijken - oa meer scherpte nodig op wie, wat en hoe daarbij geleerd moet worden - is het zaak om maximaal, gestructureerd en gedocumenteerd te leren van de toe te juichen platformpilots rond MaaS.