Leestip: Juli Zeh - Ons soort mensen

Een weekje Algarve met overwegend minder weer én een stapel boeken is zo gek nog nog niet. Onder andere erg genoten van Ons soort mensen  van Juli Zeh. Volgens mij is zij in Nederland doorgebroken met Speeldrift. Haar nieuwste boek Ons soort mensen is een soort van literaire streekroman die zich min of meer heden ten dage afspeelt in het kleine dorpje Unterleuten een kleine 100 km ten noorden van Berlijn (voormalig DDR gebied). Omdat het hier om een leestip gaat ga ik niet teveel verklappen maar wat ik wel kan zeggen is dat het gaat om de strijd rondom de aanleg van een windmolenpark, gecombineerd met oude strijd tussen goed en fout in de DDR tijd en de interactie tussen de in crowd dorpelingen en de nieuwe bewoners uit de grote stad. Los van het sterke verhaal staat er een groot aantal kostelijke zinnen in over politiek en publieke participatie die natuurlijk alleen voor de Duitse situatie gelden. "In het late kapitalisme bestond geen maatschappij meer, alleen nog maar een maatschappelijk spel, met als doel de jammerlijke overblijfselen van de politiek zo kundig mogelijk in amusementswaarde om te zetten. Aangezien de politici zelf dachten dat ze niets meer te vertellen hadden, transformeerden ze tot politieke spelers, met als belangrijkste taak emotietheater, overtuigingsenscenering en besluitsimulatie. In zeker zin was dat kunst. Er worden verontwaardigingsaria's, schuldsymfonieën en vorderingsballades opgevoerd" , " Pilz hoefde geen instemming (over de aanleg van een windmolenpark); hij hoefde alleen berusting". "Burgerparticipatie was een ander woord voor de bemoeienis van mensen die geen idee hadden waarover het ging en veel gedoe veroorzaakten, om er uiteindelijk over te zeuren dat alles zo lang duurde. "