Kennis: Adaptation Futures - policy science interface The Australian Way

Nadat mijn werk voor de climate services-sessie erop zat, kon ik nog mooi even aansluiten bij een sessie over policy science interface ( zeg maar kennislanding). Na eerst met Peter dezelfde verkeerde Staal-zaal te hebben ontdekt hebben we ons naar de goede Staal-zaal laten begeleiden (tip: Mocht je ooit een congrescentrum willen beginnen, noem dan niet één zaal de Staal-zaal en een andere de J.P. Staal-zaal). In ieder geval nog op tijd om een interssante Australische presentatie bij te wonen van Mark Howden over hoe ethisch gedrag van onderzoekers op het gebied van klimaatadaptatie eruit zou moeten zien. Valkuilen zijn bijvoorbeeld dat onderzoekers zich bij het adviseren van besluitvormers laten leiden door een tunnelvisie op hun eigen discipline (timmermannen adviseren een hamer) en door een focus op career metrics (publiceren en geciteerd worden) ipv op de behoefte van de eindgebruiker.  Howden heeft zich in zijn eigen artikel sportief buiten zijn eigen discipline gewaagd door de situatie van klimaatadaptatie te vergelijken met de medische wereld waarin al veel langer lerend geworsteld wordt met het vormgeven van de interface tussen medische wetenschappelijk onderzoek en de toepassing daarvan door artsen. Nu blijkt dat het artikel ook nog eens Open Acces is gepubliceerd ga ik denken dat het met de ethics van de spreker wel snor zit (zoek artikel op Howden en Informed adaptation). O ja, ik heb hem nog even gevraagd naar manieren om van de focus op career metrics af te komen. In Australie schijnen de universiteiten onderling een manier te hebben afgesproken om waarde voor de eindgebruiker mee te nemen in de beoordeling van wetenschappers.