Hartverwarmend en deprimerend tegelijkertijd is de documentaire The System waarin drie activisten twee jaar lang gevolgd worden door filmmaker Joris Postema. Bij de activisten gaan het naast Pippi van Ommen (Extinction Rebellion) en de Duitse Tadzio Müller (anti-bruinkool en later anti-AfD) om onze eigenste oud-watergezant Henk Ovink (pro-internationale wateragenda). Henk werkt dan weliswaar binnen het systeem, maar in het slotgesprek van de film blijkt hij er toch gewoon helemaal bij te horen. Alle drie worden ze bikkelhard geconfronteerd met de helaasheid der dingen. Grif geven ze dan ook toe dat ze tijdens de opnameperiode van twee jaar tijd geen meter zijn opgeschoten met het bewerkstelligen van structurele verandering. De wegblokkades van Extinction Rebellion moeten het tegenwoordig bijna zonder deelnemers stellen en slagen er maar niet goed in ‘ons tot de emotionele arbeid aan te zetten om zelf vast te stellen hoe donker de toekomst is’ of ‘ons echt te confronteren met een toekomst die we willen negeren’. Het dorpje Lützerath is inmiddels met bruinkool en al afgegraven en van alle plechtig uitgesproken pledges op de slotbijeenkomst van de VN waterconferentie in 2023 (de eerste in 46 jaar) is helemaal niets terecht gekomen. Toch gaan ze alle drie met wanhopig optimisme door. Henk blijft de wereld over vliegen om mensen bij elkaar te brengen en Tadzio stort zich nu op het antifacisme. Pippi heeft even getwijfeld over geweld (zie over deze route mijn blog) maar verkiest - gelukkig maar - tegenwoordig het gesprek buiten haar bubbel. Tadzio blijkt de filosoof van het stel, de citaten hierboven zijn dan ook vrij naar hem. Hij omschrijft het fossiele kapitalisme dan ook als de perfecte vijand met 'a placeless center". Alle drie geloven ze inmiddels dat de klimaatcatastrofe onafwendbaar is en dat alle ook maar enigszins winstgevend te delven fossiele brandstoffen opgebruikt gaan worden. Het huidig politiek tijdsgewricht omschrijft hij als 'the coming-out of the asshole society'. Als kijker blijf je dan ook achter met een mengsel van bewondering en ontgoocheling. Desalniettemin het bekijken zeker waard. Hij draait nog in filmhuizen en is ook pay per view te bekijken (zie link).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten