Deze zomer passen we in Nederland op huizen met bijbehorende paarden en andere huisdieren. Een mooie manier van online werken zonder tijdzone-problemen. Bijkomend voordeel van deze onderdompeling in andermans huis is dat je aan de lijve ondervindt wat handiger en onhandiger is tov van je eigen thuisreferentie. Al sinds ik tijdens mijn promotie-onderzoek drie maanden in Amerika op een elektrisch aanbakspiraal heb moeten koken, heb ik grootse voorliefde voor koken op gas. Maar ja, maar we moeten uiteindelijk toch een keer van het gas af is het idee. Al eerder ontdekte ik dat een inductiekookplaat nog wel te doen is omdat die instantaan reageert op een standje hoger of lager. Alleen blijk ik dus een grondige hekel te hebben aan die o zo makkelijke schoon te houden inductieplaten met tiptoets-bediening. Argh, wat is dat sloom ende irritant zeg die bediening. In ons tijdelijke landgoed in Bennekom blijkt de verlossing toch nabij. Een inductieplaat met draaiknoppen aan de voorkant. Heerlijk. Een dit alles doet me natuurlijk denken aan het mooie werk van Duneworks voor de aardgasvrije wijken. Met toepassing van de Social Practice Theory (zie link) weten ze met workshops gehaktballen braden op inductieplaten zelfs de grootste aardgasadepten aan de plaat te krijgen. Zolang die platen maar geen tiptoetsbediening hebben. Dat spreekt voor zich!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten