Kennis: Kennismanagement - het lek is boven en zit in mijn eigen hoofd

Dinsdag meegedaan aan de (post) action review over de Nota Kennisbeleid. John Maaskant, onze begeleider van de dag, had een inspirerende opening bedacht waarbij we tips mochten bedenken om van de update van de Nota Kennisbeleid een volledige mislukking te maken. Nu, dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer vragen. Gniffelend kon ik dan ook dingen opschrijven als "Zorg ervoor dat zowel de projectleider als de beoogd uitvoerders bij de diensten gelijk na gereed komen van de nieuwe Nota een andere functie krijgen binnen (of beter nog) buiten IenM". Of wat dacht je van " Formuleer minimaal 50 niet al te SMART geformuleerde acties"? Toen we later serieuzer aan de slag gingen met wensenlijstje voor in de nieuwe nota, was opvallend dat er vooral wensen op het gebied van kennismanagement geformuleerd werden ( en veel minder op kennisinfra en vraag-aanbodmatching). Klaarblijkelijk gaan we met z'n allen het voorkomen van kennisverlies steeds belangrijker vinden. Het blijft natuurlijk lastig om flexibiliteit en mobiliteit te combineren met kennisbehoud. Aangezien kennis toch echt in de hoofden van mensen zit, moeten we misschien ook binnen beleid met duale ladders, of carrierepaden werken waarbinnen mensen ook om hun kennis gewaardeerd worden. Nu nog even over dat lek....Ter voorbereiding van de sessie heb ik nog even door wat stukken gebladerd uit het begin van mijn KIS-tijd toen ik volop bezig was met de uitvoering van de huidige Nota Kennisbeleid. Heftig om te merken hoeveel je dan eigenlijk al weer vergeten bent uit die tijd. Ik gebruik de 'je'-vorm om het wat minder pijnlijk te maken, maar het ging toch echt over mijn hoofd. Het geheugen van de organisatie is één ding, dat van mijzelf weer een hele andere. Lezen en herlezen dus. Heb daar al eerder over geschreven, maar omdat jullie dat ook allang vergeten zijn herhaal ik het even.