Pinguin Fred leest Stop - stopstrategie voor organisaties

Het thema van het boek is zondermeer goed gevonden. Binnen organisaties zijn we vaak heel slecht met het stopzetten van projecten of het afschaffen van procedures, dus goed om daar aandacht aan te besteden. Het boek staat dan ook vol met treffende voorbeelden en anekdotes, die maken dat er spontaan voorbeelden uit de eigen organisatie naar boven komen. Ook wordt er heel weinig over stoppen geschreven, dus het is is een welkome gedachte dat Marije dat nu wel doet. Toch kom ik in mijn beoordeling niet verder dan twee bollen (al ben ik door de overige Pinguïns wel te vermurwen tot drie bollen). Die lage score zit hem voor mij in mijn allergie jegens het flinterdunne model waarlangs het boek is opgebouwd. Ook het bijbehorende tekeningetje met een lusvormig stoptraject dat van afremmen, naar achterom kijken, afscheid, afleren en afronden gaat wordt in de beschrijving nauwelijks onderbouwd. Erik Koenen - van wie we eerder als Pinguïn Fred een boek lazen (zie link)- zou het model de weinig vlijende naam theorette hebben gegeven. Toch puntsgewijs wat inzichten die het mij betreft waard zijn te  onthouden: 

• Marie Kondo's opruimmethode zou je ook op projecten toe kunnen passen: Geen spark of joy? dan weggooien;
• Dode paarden ontstaan als de verwachtingen hoog zijn, maar de intentie om iets te doen laag. Er is weinig geld of menskracht, of mensen geloven diep van binnen niet in de ambitie (en spreken dat niet uit);
• Een kaasschaaf-bezuiniging leidt dikwijls tot halfslachtig stoppen. Er wordt bijvoorbeeld gestopt met projecten die out of pocketkosten hebben, terwijl projecten waar alleen maar menskracht mee gemoeid is, doorgaan;
• Stoppen is morrelen aan de gevestigde orde. Wat je doet is gewoontes of doelstellingen aan de orde stellen en in twijfel trekken. Alleen iemand met voldoende status in de organisatie kan heersende opvattingen aan het wankelen brengen;
• Veel verantwoordelijkheid voor organisatiegedrag wordt bij het individu neergelegd. Dat is één van de grote problemen in organisaties van deze tijd (Leike van Oss en Jaap van 't Hek in Onmacht (2020), ook eerder door Pinguin Fred gelezen link);
• We kiezen snel een nieuwe oplossing. Was het vorig jaar nog agile, wat niet werkte, dit jaar is het opgaven gestuurd werken. Alles om maar te voorkomen dat we er tussen in blijven hangen;
• Als je de stopvraag in de normale routines van je organisatie weet te sleutelen, zet je een geweldige stap; 
• Krijg je van bovenaf een indicator die jou wel tijd kost om te 'vullen', maar die niet helpt om te bepalen of je je werk goed doet? Dan is dan een slechte indicator.