Filantropische hoofdbrekens

Laat ik beginnen met toe te geven dat ik nogal een belabberde track record als filantroop heb. Maar goed ik voelde dermate veel moreel ongemak met de twee keer €190 tegemoetkoming in energiekosten voor de maanden november en december dat ik er toch aan moest geloven van mezelf. Maar ja hoe dit uit te geven voor de goede zaak? En o ja, welke goede zaak? Door het lezen  van dit artikel in Vrij Nederland (zie link) was ik hevig ontmoedigd voor het toepassen van effectief altruïsme omdat het zou kunnen leiden tot eliminatie van systeemkritiek en een al te koele boekhouders mentaliteit. Dat moest dus anders. Nu ja, toch maar eerst weer gegrepen naar de klimaataflaat. Eerst naar Milieucentraal (zie ook eerder blog over rekenprogramma's link) om daar de CO2-voetafdruk van ons huishouden te bereken voor 2022 (10,3 ton voor tweepersonen). Vervolgens op datzelfde Milieucentraal op zoek naar een compensatieprogramma. Ondanks het mooie overzicht van Milieucentraal zie je als snel door de aangeplante bomen het aangeplante bos niet meer. Er bleven er drie over waar je handmatig je eigen tonnage in kunt vullen. Uiteindelijk iene-miene-mutte-achtig gegaan voor het FairClimateFund waar je voor  €21,18 per ton mensen in India schoon kan laten koken op biogas. De snelle rekenaars en de koele boekhouders onder jullie hebben natuurlijk al berekend dat je daar niet mee op de €380 komt. Daarnaast daarom een bijdrage voor het gevluchte Armeense gezin waaraan mijn vrouw NL taalles geeft en voor onze vrienden in Oekraïne. Nu ja veel stelt het nog niet voor. Heb nog een lange weg te gaan voor ik lid mag worden van de altruïsten van de 10% club (bron: Our pledge · Giving What We Can ).