Het in het noorden van News South Wales (NSW) gelegen provinciehoofdstadje Lismore (45000 inwoners) is in februari en maart dit jaar twee keer overstroomd door overstromingen van het type dat eens in de 100 jaar voor zou mogen komen. Bij de eerste en de grootste overstroming die op 27 februari stroomde in 24 uur 240 gigaliter water het stadje binnen. Dat is gelijk aan het 24 uurs debiet van de Niagara watervallen. Onlangs is een vernietigend rapport verschenen dat vooral ingaat op het disfunctioneren van de nooddiensten tijdens de ramp (inzicht gevend nieuwsfilmpje). De minister-president van NSW komt met een apart onafhankelijk onderzoek dat ook in zal gaan op grondruil en het vrijwillig aankopen van huizen in het meest overstromingsgevoelige deel van Lismore (door de bevolking liefkozend the wok genoemd). Dat is als het ware de 'water en bodem sturend'-planvariant. Vanuit lokale politici die niet echt geloven in klimaatverandering vindt een ander onderzoek plaats dat gericht is op het opwerpen van een nieuwe dam die nog hogere waterstanden aan zou moeten kunnen. De 'water en bodem niet sturend'-variant als het ware. Wat niet helpt voor de 'water en bodem sturend'-variant is dat dit plan (begrijpelijkerwijs vanuit de zorgvuldigheid) te lang op zich laat wachten. Getroffen mensen zijn inmiddels grotendeels teruggekeerd naar hun verwoeste huizen om die met behulp van financiële hulp weer wat op te kalefateren. Die hebben inmiddels met hun voeten gestemd en zijn tot de volgende overstroming waarschijnlijk niet meer in beweging te krijgen. Begrijpelijk en droevig tegelijkertijd.
bron: The Monthly (Augustus 2022)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten