In september leid ik voor de inspectie een seminar met als hoofdgast Prof Benjamin van Rooij (University of California/Irvine & UvA). Van Rooij is eerste auteur van The Behavioral Code - the hidden ways the law makes us better ...or worse. Dit boek is niet alleen heel interessant - daar over later meer - maar laat ook zien dat het onderscheid tussen hard beleid (oa wet & regelgeving) en zachte beleid (communicatie & gedragsinterventies) weinig zinvol is. Zonder gedragsinterventies werkt wetgeving veel minder goed dan je wellicht zou hopen. Het boek demonstreert dat hard straffen dan misschien wel goed voelt (zo blijkt ook uit hersenonderzoek) maar vaak niet werkt. Het begrip moral coherence slaat op het verschijnsel waarbij men denkt dat bepaalde straffen (of in bredere zin beleidsmaatregelen) als van zelf moeten werken als ze passen bij onze morele overtuigingen of morele intuïtie. Omdat van Rooy ook in Nederland werkt gebruikt hij in dit verder heel Amerikaans aandoende boek allerlei Nederlandse voorbeelden zoals passend bij moral coherence de wetgeving die maakt dat agressie gericht op bijvoorbeeld ambulance personeel, politie en brandweer dubbele strafmaat heeft gekregen. Moral coherence en onze cerebrale voorliefde voor straf kan de toepassing van evidence-based gedragsinzichten dan ook flink in de weg zitten. Hij noemt als voorbeeld de aanpak van David Kennedy die door snel & zeker straffen, gecombineerd met een zachte aanpak van banen & coaching effectief jeugdcriminaliteit weet aan te pakken (denk aan de lijst van 600 in Amsterdam). Omdat die zachte aanpak niet lekker combineert met moral coherence heeft hij de grootste moeite om die bij Amerikaanse politiedistricten ingevoerd te krijgen. Dat moral coherence en straflust niet alleen onder law and order conservatievelingen een dingetje is laat de aflevering Changing behavior, not beliefs van de Hidden Brain podcast horen. Psycholoog Prof Phillip Atiba Goff - zelf Afro-American - pakt politiegeweld tegen zwarte mensen datagedreven aan. Hij ontdekte dat de kans op politiegeweld het grootst is bij staande houdingen van automobilisten en bij achtervolgingen te voet. Je kan je inderdaad voorstellen dat hier een gevaarlijke cocktail van angst, opgefoktheid en ook racisme kan ontstaan. Door dit soort situaties te vermijden zonder de opsporing te schaden, slaagt hij er in mensenlevens te redden en zo Black Lives echt te laten Matteren. Toch - misschien niet helemaal verrassend - wordt hem door progressief Amerika een te zachte aanpak verweten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten