Het boek Four thousands weeks time management for mortals leest als een geestig en beregoed onderbouwd anti-timemanagement boek. Schrijver en ex-time managementgoeroe Olivier Burkeman heeft de verbetenheid van een ex-roker maar weet het toch gezellig te houden. De vier duizend weken uit de titel staan voor de gemiddelde levensduur van mensen die zijn boek kunnen kopen. Ik stip vlijf van zijn zeg maar hoofdthema’s aan:
De relatie tussen tijd en leven: Voor de verspreiding van het uurwerk was tijd het medium waarin het leven zich ontvouwde. Door de klok is men tijd als iets eigenstandigs gaan beschouwen, iets dat je gebruikt. Tijdsinzet wordt zo gewaardeerd als iets wat nut in de toekomst moet hebben. Hoe meer je bezig bent met je tijd goed gebruiken, hoe meer iedere dag er uit gaat zien als iets waar je door heen moet op weg naar een kalmere meer bevredigende toekomst…die niet komt. Hoe instrumenteler je relatie tot tijd is hoe meer onbeduidend het heden wordt. Daar moeten we vanaf schrijft ook Jorge Luis Borges: “Tijd is het materiaal waarvan we gemaakt zijn”. Of zoals Burkeman schrijft: “Het leven is een opeenvolgende reeks van vergankelijke ervaringen met een intrinsieke waarde” (vrije vertaling :-)
Onzekerheid: Bij alles wat de moeite waard is doe je met andere mensen en dat levert een onuitputtelijke bron onzekerheid op. Uitstelgedrag heeft dan ook minder met tijd te maken dan met de angst jezelf of anderen teleur te stellen. Zo ziet hij iPad/telefoon/laptop/tv-schermen niet als de oorzaak van afleiding maar meer als toevluchtsoorden in tijden van angst teleur te stellen.
De productiviteits- en efficientievalstrik: naar mate je meer werk in je uitpuilende werkdag gepropt krijgt verschuiven zeker voorde kenniswerker de grenzen van wat jezelf en anderen als jouw werk zien. Jij en soms dus ook anderen gaan meer taken als belangrijk, nuttig en verplichtend zien. Een andere verschijningsvorm van dit fenomeen is de email. Het prompt beantwoorden van emails genereert vooral meer emails.
Nee zeggen en JOMO: Als je dan toch wil timemanagen wees dan vooral goed in nee zeggen en geniet van de Joy of Missing Out. Te weinig nee zeggen raakt aan de opportunity biass. Bij ja zeggen tegen een toezegging voor een toezegging voor de toekomst beseffen we niet welke mogelijke alternatieve tijdsbestedingen we opofferen. Volgens Burkeman zit JOMO in het besef dat je keuzes geen betekenis hebben als je nooit zou hoeven kiezen wat te missen. Hij moedigt zijn lezers dan ook aan vooral heerlijk te settelen. Dus ook wat werk betreft is het vooral heel belangrijk te kiezen wat je niet doet en daar - en dat lijkt me het moeilijkste - comfort bij te voelen.
Stiekem toch timemanagement: Olivier kan het goeroeisme toch niet laten en sluit zijn boek af met een visie op een nieuwe vorm van timemanagement. Werk niet aan teveel dingen (max 3) tegelijkertijd is zijn belangrijkste advies. Probeer jezelf te trainen in het tolereren van het ongemakkelijke gevoel alles behalve het belangrijk ding waaraan je werkt voor je uit te schuiven. Doe vooral ook aan strategisch onderpresteren; bedenk waar je bewust niet goed in wil zijn.
En nog 41 andere mooie inzichten en meningen, maar ja de Joy of Missing Out hè?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten