Nou het is gelukt hoor!: 700 pagina's Obama-biografie gelezen. Een aanrader, want hij schrijft meeslepend, openhartig en leerzaam. Op 26 januari bespreekt boekenclub Pinguïn Fred het boek. Voor de mensen die niet kunnen wachten....gedragswetenschapper en MKBA-deskundige Cass Sunstein heeft een kleine, maar mooie bijrol in de biografie en treedt al donderdag op met een corona-lezing [6.00-17.00 uur. zie link voor uitnodiging]. Volgens Obama heeft Sunstein een hoge nerd-coëfficiënt en heeft hij met afstand het meest rommelig afgeladen bureau ever. Dat belooft wat. Even een klein aantal voorbeelden van inzichten en bijzonderheden (er is veel meer!):
- Nederland staat niet in de index van het boek maar wordt toch drie keer genoemd: twee keer neutraal (Amsterdam als vertrekluchthaven van de underwear bomber, en als geallieerde in Uruzgan die afgelost moest worden) en één keer negatief (verkeerd uitpakkende harteloze Oude Testament-stijl gerechtigheid jegens Griekenland tijdens de eurocrisis).
- Morgen op 5 januari gaat Georgia weer naar de stembus voor twee vacante senator-posities. Als de democraten ze allebei winnen (het geen onwaarschijnlijk lijkt) wordt het 50-50 in de senaat. De 101e stem van de vicepresident Kamela Harris is dan doorslaggevend. Op de biografie afgaand schiet Biden daar erg weinig mee op. Zonder een supermajority van 60 stemmen in de senaat kan de tegenpartij ieder wetsvoorstel weg-filibusteren. Dat heeft Obama in ieder geval ontzettend in de weggezeten en hij noemt het filibusteren dan ook een institutionalized procedural mischief. Mitch McConnell, de leider van de republikeinse senaatsfractie komt er - wat mij betreft terecht - vanaf als een in en in obstructieve en cynische machtspoliticus. Naast het filibusteren weigert hij ook de behandeling van wetsvoorstellen in de senaat en bedrijft daarmee een soort van politiek vandalisme.
- Obama heeft veel kritiek gekregen over dat hij het Kyoto-akkoord niet geratificeerd heeft. Voor het aannemen van internationale verdragen is echter een 2/3 meerderheid in de senaat nodig. Het hierboven beschrevene maakt meteen duidelijk waarom dat er niet in zat.
- Al eerder schreef ik dat het met de democratie in Amerika niet meevalt maar dat we als Nederland ook aan de slag moeten, bijvoorbeeld met een te ver gepolitiseerde Eerste Kamer.
- Van de 800 miljard groei- en herstelfonds voor de bankencrisis is 90 miljard uitgegeven aan de clean-energy moon shot. Zoals dat met innovatief geld gaat ging dat niet altijd goed. Zo is bijvoorbeeld een half miljard verloren gegaan met het faillissement van zonnepaneelproducent Solyndra. Wat Obama betreft hoort dit erbij, maar goed voor de republikeinen was het om te smullen.
- In Illinois waar hij in het staatsparlement zat werden nieuwe leden van de minderheidspartij paddenstoelen genoemd: "you're fed shit and kept in the dark" :-).
Mijn bewondering voor Obama is zeker overeind gebleven na het lezen van het boek. Vaclav Havel had hem al gezegd dat hoge verwachtingen van kiezers snel tot grote teleurstelling kunnen leiden. Daar is Obama ook zeker het slachtoffer van geworden. Maar als je dan het obstructieve karakter van de Amerikaanse politiek in ogenschouw neemt kan je alleen maar bewondering hebben voor wat hij wél bereikt heeft. Het boek leest dan ook als een oefening in maathouden, strategisch agenderen en politiek geduld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten