Kennis: Digitalisering - kansen & risico's - toegift

Je hebt in mijn eerdere blog over Multi-level governance al kunnen lezen dat als je als wetenschapper een snaar in de wereld van de Ministeries raakt, je net als Martijn van der Steen veroordeeld bent je greatest hits keer op keer te komen vertolken. Bij PBL hebben ze de luxe om de verschillende co-auteurs van hun digitaliseringsrapport naar voren te schuiven (deze keer een mooie vertolking van Hiddo Huitzing), maar Jeroen van den Hoven moest toch echt zelf voor de derde keer voor een IenW -publiek komen optreden. En daar is natuurlijk helemaal niets mis mee,  temeer daar er weinig overlap in het publiek zat. Ook deze keer tijdens de TuD-KIS masterclass weer een prachtig samen zijn waar ik met name voor de discussie kwam. Daarin kwamen ook mooie ideeën langs. Zo kwam vanuit het publiek het idee om bij nieuwe innovaties een Waarden Effect Rapportage te gaan doen. Jeroen was het met me eens dat je bij waarden niet alles aan de voorkant moet willen dichttimmeren. Dan krijg je de wat comateuze houding die ik eerder beschreef. Wat Jeroen van den Hoven betreft moet je op een kort-cyclische agile manier waarden borgen. Hiddo noemde dat reflexief evalueren en dat klinkt natuurlijk ook goed. Zo moet je ook kijken naar zaken die je te snel stop hebt gezet of afgeremd zoals de slimme meter en het elektronisch patiëntendossier (Graag voeg ik daar Crispr Cas aan toe, maar daar is nu gelukkig toch weer wat ruimte voor gekomen). Jeroen schoot tijdens de discussie regelmatig even in collegestand en dat leverde mooie uitspraken op. Zoals het verschil tussen confidence (vertrouw je de loodgieter dat die vakbekwaam is?) en trust (vertrouw je de loodgieter met je tafelzilver?). Transparantie is in dienst van een hogere waarde verantwoording afleggen. En over de ethiek van het nudgen....Mensen moeten aanvaarden wat aanvaardbaar is en niet tot het aanvaarden van het onaanvaardbare worden aangezet.