Revisited: The Origins of Happiness

Al eerder schreef ik over de NRC-recensie van dit boek, maar nu heb ik het boek zelf gelezen. In The Origins of Happiness doen de vijf wetenschappelijke auteurs hun uiterste best om hun boodschap hapklaar voor beleidsmakers op te dienen. In het slothoofdstuk beginnen ze met het aanhalen van Angela Merkel ‘What matters to people must be the guideline for our policies’ (maar dan waarschijnlijk auf Deutsch). Wat de auteurs betreft volgt hier een nieuw paradigma uit, namelijk die van beleid sturen op geluk uitgedrukt in een overkoepelende parameter life-satisfaction voor volwassenen en emotional well-being voor kinderen. Om hier slim mee aan de slag te gaan is het zaak een kosteneffectiviteitstabel te maken waaruit je af kan lezen welke beleidsmaatregelen goed scoren op geluk per uitgegeven euro. Een beetje zoals we dat nu al doen voor de gezondheidszorg met Quality Adjusted Life Years. Daarbij kan je extra gewicht toekennen aan het voorkomen van misère tov het verhogen van geluk bij al gelukkige mensen. En natuurlijk is het ook zaak om bestaand beleid kritisch tegen het licht te houden. Al eerder vertelde ik over het belang van mentale gezondheid, (familie)relaties en werk. Daar voeg ik graag nog even aan toe het grote belang van goede basisscholen en middelbare scholen (het effect van individuele basisschoolonderwijzers op de emotionele gezondheid van kinderen kan 10 jaar na dato nog gedetecteerd worden). Vertrouwen binnen een samenleving tikt ook flink aan. Een Noor (67% vertrouwen) is gemiddeld 0,6 punt gelukkiger dan een Braziliaan (7% vertrouwen) op basis van alleen de variabele vertrouwen binnen de samenleving. Hoe het klimaatvraagstuk in dit alles een plek krijgt blijft nog even gissen, maar verder ben ik helemaal overtuigd.