Gelezen: The silk roads

Dit werkelijk schitterende boek van Oxfordiaan Peter Frankopan beschrijft de wereldgeschiedenis aan de hand van de zijderoutes en blikt ook nog even vooruit op de nieuwe zijderoutes. En dan hebben we het natuurlijk over de weg- en railbouwstuipen van China zoals die ook zijn opgemerkt in de Early Warning studies van KIS. Het boek piekt al op pagina 2 (van 636) met te stellen dat één van de succesfactoren van het oude Perzische rijk de hoogopgeleide bureaucratie die zorgde voor aanleg, beheer en onderhoud van een wegennetwerk waar heel de antieke wereld jaloers op was. Kijk dat is natuurlijk een instant stukje beroepseer voor de collega’s van IenW. Langs een groten verscheidenheid aan over zijderoutes getransporteerde zaken (goud, zilver, olie, geloof, de pest, graan) eindigt zoals gezegd de auteur met blik op de nieuwe zijderoutes. De investeringen die China doet zijn echt duizelingwekkend. Miljarden en miljarden worden geinvesteerd in weg- en railverbindingen. De 10.000 km lange Yuxinou Railway verbindt China met een distributiecentrum in Duisburg. Voorwaar minder nieuws voor de haven van Rotterdam zou je denken. UK en VS realiseren zich dat dit alles passend is bij het terugverschuiven van de economische macht van west naar oost. Tja hoe dat te ondergaan? Wat is het handelingsperspectief voor Nederland en Europa. Frankopan zegt daar nog niet zo heel veel over. Wel wijst hij op het belang van het benadrukken van oude handelsbetrekkingen. En ook een van de succesfactoren van de lage landen in de Gouden Eeuw zou weer van stal gehaald kunnen worden; accepteren dat je aan de periferie licht en met hard en slim werken het verschil maken.