Project Start-Up Microplastics - plastic theezakjes in de ban

De afgelopen weken met het team Project Start-Up in de weer geweest met microplastics en een bespreking daarover in de Stuurgroep Microplastics. Daar hadden we een mooie discussie aan de hand van at random aan leden toebedeelde vragen als: (1) Hoe zou je het precieze belang van kennis over gezondheidseffecten willen omschrijven voor microplastics en hoe zie je de rol van IenW hierbij? (2) Hoeveel procent van de beschikbare tijd/geld/moeite zou de komende twee jaar maar nader onderzoek moeten gaan (ontwikkeling monitoring, emissieroutes in beeld brengen, relatieve belang van verschillende bronnen, gezondheidseffecten)? (3) Wat moet je eigenlijk weten om vast te stellen of een maatregel kosteneffectief is? Onschuldig ogend maar tegelijkertijd ook heel lastige vragen als je aan de voorkant van de beleidscyclus actief wil handelen in onzekerheid om een potentieel groot probleem in een vroeg stadium aan te pakken. Omdat er al decennialang plastics in het milieu terecht komen kan je twisten over 'vroeg stadium'. Toch noem ik het zo omdat we weinig tot niets weten van eventuele effecten van microplastics. Over het relatieve belang van bronnen weten we ondanks enorme onzekerheidsmarges wel wat (zwerfaval lijkt voor Nederland de grootse bron, gevolgd door autobandenslijtsel), maar dan weet je nog niet zoveel, omdat het zomaar een kleine bron kan zijn die voor humane blootstelling het meest relevant is (misschien wel plastic theezakjes?, of het aan en uitrekken van fleecekleding?). De informatieve podcast  De Onbehaarde Aap (ik behoor duidelijk tot de doelgroep) durft over sommige zaken al wel stellig te zijn - vooral overbevissing en daarnaast eutrofiering zijn veel grotere bedreigingen voor de zeeën dan microplastics. Foto's van zeepaardjes met watte staafjes en die van een schildpad met een rietje in zijn neus leiden in ieder geval bij mij dan wel tot een gevoel van afgrijzen en schaamte, maar je zou wensen dan foto's van een lege zee minstens evenveel toonkracht hebben. Ondertussen gaan bij mij de plastic theezakjes in de ban. O ja en kijk vooral nog even naar mijn eerdere blog over 56 pagina's plastic in National Geographic