Gelezen: Algorithms to live by

Op 16 januari bespreken we dit boek in de IenW boekenclub Pinguin Fred met als special guest Tim van Tongeren van het Anders Omgaan met Data-team. Nu dat algoritmen zelfs in TV-reclames aangepakt worden (Triodos-bank),  is het goed om ook eens wat positiefs over algoritmen te lezen. Het boek beoogt door de bril van computerwetenschap naar de menselijke geest te kijken en antwoorden te geven op de vraag: “Hoe te leven?”, en slaagt daar op onderhoudende wijze  in. Een interessant hoofdstuk gaat over sorteren. Bij sorteren gaat het om de juiste balans vinden tussen de moeite die het kost om te sorteren en de moeite die het kost om iets terug te vinden. Zo vergeten we wel eens hoe onzinnig het is in digitale tijden om de datum in de file van een naam op te nemen, of hoeveel sneller we in digitale bestanden kunnen zoeken in vergelijking tot in een papieren archief.  Het antwoord op de vraag in het gelijknamige artikel : “Am I waisting my time organizing email?” is dan ook bevestigend. Ook over het inhuren van consultants om een mappenstructuur in het HPRM-archief te bouwen, zou je een artikel met een weinig verbloemende vraag in de titel kunnen maken. Bij het opruimen van je huis kan je je laten leiden door het LRU (least recently used) algoritme dat in computers gebruik wordt om het werkgeheugen op te schonen en dat beter werkt dan het FIFO (first in first out) algoritme. LRU verklaart ook waarom een stapel op je bureau - waarop je dingen legt nadat je ze gebruikt hebt - je geen schuldgevoel op moeten leveren, het betreft hier namelijk het meest efficiente filing systeem. Het bestuderen van algoritmen laat ook zien dan de meeste timemanagementboeken vrij goed overeind blijven. De twee minuten regel van Getting things done (doe nieuwe taken die in twee minuten kunnen meteen) past namelijk goed bij het gewogen Shortest processing time-algoritme die het beste blijkt te werken. Ook de aanbeveling uit The Now Habbit om eerst vrije tijd en vakanties in te plannen en de gaten te vullen met werk (check!) blijft overeind. Verder nog het belang van public policy sampling om effecten van beleidsvoornemens steekproefsgewijs op verschillende bevolkingsgroepen uit te testen, en wederom de met speltheorie en Nash Equilibria verklaarde race to the bottom voor vakantiedagen, winkelopeningstijden (en watmij betreft ook winstbelasting). Als uitsmijter nog een doordenker over de zelrijdende auto. Een zogenoemde price of anarchy-berekening laat zien dat het huidige ongecoordineerde autoverkeer maar 33% van optimale wegbenutting af zit en dat utopische beelden over de zelfrijdende auto dit lijken te vergeten. Mmmm hier is vast veel meer over te zeggen. Voor de ZRA-diehards:  Roughgarden en Taros 2002 “How bad is selfish routing?”