zondag 7 mei 2017

Kennis: Fietstrilogie III

Jan van de Waard (KiM) leende mij twee boeken van de eerder aangehaalde Peter Peters. In De haast van Albertine neemt Peters de lezer in het hoofdstuk 'het recht van de snelste' mee naar de wereld van de fiets. Die blijkt op driekwartier varen van het vaste land al te bestaan en heet Schiermonnikoog. 'In de dorpskern van Schiermonnikoog heerst de fiets. Omdat bezoekers de auto op het vaste land moeten achterlaten wordt het straatbeeld gedomineerd door huurfietsen. Voorrangsborden, parkeervakken, middenstrepen, fietsstroken, verkeersdrempels, stoplichten, ....haaientanden en andere wegmarkeringen....ontbreken in het waddendorp. Op het vasteland is dit wel anders. In het tweede structuurschema verkeer en vervoer uit 1990 werd de fiets nadrukkelijk gepresenteerd als een manier om problemen van het groeiende autogebruik tegen te gaan. Dit kwam tot uitdrukking in het Masterplan Fiets uit 1991. Tussen 1986 en 2010 zou het aantal fiets kilometers met 30% moeten toenemen ten koste van autokilometers. De overigens zeer goed leesbare evaluatie uit 1998 laat  zien dat dit maar ten dele gelukt was. Voor veiligheid waren de resultaten overigens zeer positief en wie hoor je nu nog over fietsendiefstal? Maar ondanks het feit dat op tal van plaatsen de infrastructuur fiets vriendelijk was gemaakt werd er niet substantieel meer gefietst. Peters lijkt dat te wijten aan  - in mijn eigen woorden - dat ook bij het fietsvriendelijk ontwerp het recht van de snelheid bleef gelden. Het idee van de fietsstraat waar de auto te gast is lijkt daar vandaag de dag aan  tegemoet te komen al is niet iedereen daar blij mee. http://www.ad.nl/utrecht/niet-weer-een-fietsstraat-alsjeblieft~ac488505/





Geen opmerkingen:

Een reactie posten