Strategie: Aan de slag voor de Nationale Adaptatiestrategie

Vrijdag luisterde ik in de sportschool (ja, ja) naar het radiojournaal. Toegegeven het was vast door het ontbreken van een gouden medaille, maar als allereerste ging het over het conflict tussen boeren en verzekeraars mbt het vergoeden van de hagelschade van onlangs en als tweede over het bestrijden van de oprukkende tijgermug. Dit ondersteunt mooi de zin 'climate change is no longer merely a future scenario; it is already in progress, and its effects are being felt in many locations. En die zin haal ik dan weer uit de Guidelines on Developing Adaptation Strategies die ik zonet gelezen heb. Niet echt standaard weekendkost zo'n Europese guideline, maar ik lees h'm met een reden. Ik ga namelijk op 1 september een werkatlier voorzitten voor de nieuwe Nationale Adaptatiestrategie (NAS) die in december in de  MR moet liggen. Al bij mijn vroegere werk aan de Kaderrichtlijn Water was mij opgevallen hoe mooi de synchroniserende werking van een Europese richtlijn kan uitwerken. Wanneer 28 lidstaten tegelijkertijd aan iets werken en daarmee tegelijkertijd met dezelfe uitdagingen worstelen, ontstaat er als vanzelf bijzonder veel bereidwilligheid van elkaar's aanpakken te leren. Ook de bovengenoemde guideline leest als een feestje van Europese samenwerking, Leren van het buitenland pur sang. Eind 2013 hadden vijftien lidstaten iets van een NAS, waarvan er acht ook een actieplan hadden (NL niet) en er maar ééntje ook over grensoverschrijdende effecten ging (Goud voor België!). De guideline bevat zeventien best practice-achtige praktijkvoorbeelden voor hoe lidstaten verschillende stappen uit de guideline invullen. Zo blinkt Slovenië uit in het creeren van bewustzijn, heeft Oostenrijk slim NAS en actieplan geïntegreerd en prioriteert UK handig door te focussen op (1) low regret robuuste maatregelen die onder ieder klimaatscenario baten opleveren; en (2) klimaat meenemen in lange termijn besluiten (vb watertoets). Nederland doet ook iets goed namelijk het toepassen van een multi-criteria analyse om de geschiktheid van adaptatiiemaatregeken te wegen (Routeplanner 2050). 

Hoe dan ook een mooi onderwerp om mij op te storten. In een duizelingwekkend geheel van primaire, secundaire en tertiaire klimaateffecten is het ook een uitdaging om de NAS van actiegerichtheid, concreetheid, overzicht en draagvlak te voorzien.