Kennis: Koude onvangst wetenschapsvisie

Sinds het verschijnen van de wetenschapsvisie zijn er al flink wat kritische columns verschenen. De teneur daarin is dat het een slecht idee is om burgers mee te laten denken aan de wetenschapsagenda en dat er eiegenlijk sowieso minder gestuurd zou moeten worden op wetenschap. In die coluns wordt steevast ontdekkingen en innovaties aangehaald die niet door agendering maar door puur toeval zijn ontdekt of uitgevonden. Daar valt natuurlijk niets aan te ontkennen maar wel wat op af te dingen. De overigens volledig ononderbouwde suggestie die door deze columnisten wordt gewekt is dat toeval tot meer succes leidt dan sturing. Tja dat is natuurlijk een boude gedachte. Misschien moeten we voor deze discussie een scheiding maken in het WAAROM/WAT  en in het HOE. Ik ben van mening dat als je als maatschappij investeert in onderzoek je als maatschappij ook mee mag praten over het WAAROM/WAT en dat de academische vrijheid dan toch vooral in het HOE gezocht moet worden. Het is dan natuurlijk wel zaak de WAAROM/WAT inspirerend en ruimte geven te formuleren. De Europese grand challenges zijn daar een mooi voorbeeld van. Dan nu een slagje concreter; de innovatieopwekkende vraag waar de burger best over mee mag denken zou moeten zijn "Bedenk een snellere manier om van A naar B te komen" en niet "Bedenk een manier om mijn paard sneller te laten galopperen".